Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Το φρέαρ της αβύσσου

Της αβύσσου τ΄απύθμενο φρέαρ, αιωνίως αδειάζει τους σίκλους
Σε  τροχιά στους πλανήτες το έαρ, ζωγραφίζει αέναους κύκλους.

Ένα μάτι ρουφήχτρα στο χώρο, καταβόθρα κενού κάθε βλέμμα,
Του απείρου το έσχατο δώρο, σφραγισμένο στης ψύχρας το ρέμα.

Ζαλισμένα στου ονείρου την δίνη, η ατέρμονη σπείρα συστρέφει,
στην ροή κάθε κύκλου βραδύνει, τα σποράκια που μύλος αλέθει.

Σαν δερβίσης η μοίρα γυρίζει, και σκορπά αρμονία στ΄ αστέρια,
με το άρμα του ήλιου φωτίζει, που το σέρνουν λευκά περιστέρια.

Μεγαλείο ψυχών και ερώτων, στα πηγαία στροφεία της δίνης
νοερά η πορεία των πρώτων, αψηφά τους λυγμούς της οδύνης.

Δεσμοφύλακας κάθε εικόνα, φυλακή σε κενό μαύρης τρύπας
Ο Δαβίδ πολεμά με σφεντόνα, και το ήπαρ του τρώει ο γύπας.

Ατενίζει ο παλμός την ιδέα, και η πράξη την αύρα της νοιώθει
Μαύρη χήρα, μονή ορχιδέα, της αβύσσου το φρέαρ που κλώθει.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
20/6/2017=18=9 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ηλιοσχολιασμοί