Διάλογος από το πουθενά…

van ts : Δεκαετίες μας κυβερνούν οι δωσίλογοι και οι φασίστες-ναζιστές.

Να ό λόγος που χρειάζεται "εκκαθάριση εκ βάθρων

Ου : δυστυχώς, είναι παντοδύναμοι, και είμαστε άσχετοι και άψυχοι!! 

van ts : Δυστυχώς ......Και αυτοί υποδαυλίζουν το μέλλον μας, ξεπουλώντας τα πάντα, αέρα, νερό έδαφος και πολίτες.

Και η πλειοψηφία από εμάς δεν έχει ιδέα ,γιατί ηθελημένα δεν ενημερώνεται.

Δεν έχουν καμία δικαιολογία!
Απορία Παναγιώτη(σωστά;)
Πόσοι έχουν διαβάσει την ανάρτησή σου

Ου : Γρηγόρης.... οκτώ επισκέψεις... άντε να γίνουν 10-15..... αν ήταν πιπεράτο θέμα θα περνούσε τις 50 την πρώτη μέρα...
Είναι πουλημένα α όλα ήδη.... θα ανακοινωθούν στο κατάλληλο timing ... και με την νέα κυβέρνηση... όταν..... θα τεμαχιστεί και η Ελλάδα.. 

van ts : Συγνώμη  Γρηγόρη . Αυτός ο αριθμός δείχνει το ενδιαφέρον.

Ακόμα και ο υποθαλάσσιος πλούτος.
Ειλικρινά, αναζητώ ελπίδα για ανατροπή της κατάστασης.........

Ου : ...και πολλά άλλα, ανώτερα και ακαταλαβίστικα... τα υλικά αγαθά τα είχαν ούτως ή άλλως...και θα τα είχαν με ελάχιστο ποσοστό κέρδους για το Ελληνικό κράτος....
Κάτι άλλο διακυβεύεται πολύ ανώτερο...
Προσωπικά θεωρώ πώς, μετά από σώμα και μυαλό, έχει αρχίσει να δέχεται επίθεση η ψυχή... (συμμετέχουμε και εμείς, αθέλητα, π.χ. κάποια "γνωμικά" έχουν υπογραφή, μου "γ@@@σεςτην ψυχολογία", είναι επίθεση..)
Χρόνια τώρα, αποκαλεί ο ένας τον άλλο "μαλάκα" το αποτέλεσμα γεμίσαμε από δαύτους, με την σωστή έννοια, μαλθακούς άβουλους και δουλοπρεπείς. Χαίρομαι τα ανοιχτά μυαλά, τουλάχιστον να γνωρίζουν, ακόμη και αν δεν πράττουν... 

van ts : Σίγουρα οι στόχοι της ν.τ.π....δεν μπορεί να προέρχονται από "συμβατικά""μυαλά".......

  

Ου : Η ελπίδα είναι παρηγοριά, για να μην υπάρχει δράση...
Φυσικά εδώ που φτάσαμε, το 7 με 8%, που είναι συνειδητοποιημένο, δεν έχει την δύναμη βραχυπρόθεσμα να κάνει κάτι..
Η λύση θα έλθει από τις μελλοντικές γενιές, που θα είναι πλέον συνειδητοποιημένες αυτόματα, ίσως από θεία επέμβαση, για να μεγαλώσει το ποσοστό και να κερδηθεί ο πόλεμος που έχει αρχίσει.... αν δεν συμβεί, τελειώνει πλέον το έλλογο ανθρώπινο είδος το κατ εικόνα και ομοίωση... ίσως να έκλεισε και ο κύκλος... θα αντικατασταθεί με κλώνους εξειδικευμένους για κάθε αντικείμενο, κατευθυνόμενους...
Μην τρομάζεις, όλα αυτά θα γίνουν σε βάθος χρόνου...
να είσαι αισιόδοξη και θετική, έτσι κερδίζουμε τις "μάχες...."
καλό απόγευμα. 

van ts : Όχι, γιατί έχω διαβάσει σχετικά.

Και έχω ανάλογους προβληματισμούς.
Και για την ελπίδα ,συμφωνώ .

Απλά όταν ζεις σε μία κοινωνία που η πλειοψηφία είναι και συμπεριφέρεται μακριά από τους προβληματισμούς και αγωνίες σου(που θα έπρεπε να είναι και δικοί της),κάπως θα πρέπει να προφυλάξεις την ψυχική σου ισορροπία.

Ου : Έτσι ώριμα και ουσιαστικά..
χαίρομαι για την στάση σου...
είμαστε πολλοί

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

11/7/2014=16=7

Μεθυσμένος έρωτας…

Όποια ακούω μουσική, είσαι γλυκιά μου νότα
τα μάτια σου τα γαλανά, τυλίγουν τον Ευρώτα.

Ταξιδευτής που χάθηκα, στην ξένη Ατλαντίδα
για χάρη σου σταμάτησε του χρόνου η κλεψύδρα!

Εκεί που ζεις, στα όνειρα, για σένα κάθε βράδυ,
στέλνω του ανέμου το φιλί, της θάλασσας το χάδι.

Ο έρωτας είναι ψυχή, δεν σταμάτα στον χάρτη
μπορεί απλά σ όλη την γη, να χτίσει μια Σπάρτη.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
6/7/2014=20=2

Ονειροβασία...

Τώρα που η νύχτα περπατά στο δρόμο, χωρίς σκοπό και δίχως σχέδιο ταξιδιού..

Τώρα η πτήση δεν κρατά το νόμο, ανοίγει τα φτερά  στο πουθενά και στο παντού!
Με ένα κεράκι ταπεινό, στα βλέφαρα μας, μια τόση δα φλογίτσα φτωχική,
που ξέρει όμως να φωτίζει την καρδιά μας, μες το σκοτάδι της πορεία μας εκεί.

Πέτα  μακριά  νοιώσε το λάγνο σήμα, με το φεγγάρι καντηλάκι τ’ ουρανού,

Σκάψε την θάλασσα αγκάλιασε το κύμα, είναι ο δρόμος ευκολία του φτηνού.

Γιατί στο τέλος ο καθένας περισσεύει, και ας πληρώνει ένα τίμημα βαρύ

Όταν χαρίζεις η ζωή κάπου σε κλέβει, σκύβει τα μάτια και κρυφά αποχωρεί.

Υπάρχει κάτι δεδομένο στους νευρώνες, και καθορίζει την πορεία καθενός,

Μια πελατεία ανυπότακτοι θαμώνες, με απαιτήσεις διάφορες του μηδενός.

Βγαίνουν στον δρόμο σαν ξυπόλητη αγέλη, κι εκείνος χάνεται χωρίς επιστροφή

Μια συμμαχία του αδύνατου που θέλει, με την ουσία να βρεθεί στην κορυφή.

Πιο πέρα από τον ήλιο και τον χρόνο, στο όριο του έβδομου ουρανού

Εκεί που σμίγουνε το χάος με το νόμο, κι’ αρχίζει η συντέλεια του νου

μια πεταλούδα η ψυχή που ταξιδεύει, και μας ορίζει σταθερή διαδρομή

σε μάχες δίνεται συχνά μα δεν στερεύει, αιτία της ζωής και αφορμή

Η ανάγκη ταξιδεύει τα όνειρα μας, κι η δύναμη στην άκρη του γκρεμού,

πως  μαϊμουδίζει χρόνια η σειρά μας, και πνίγεται στα χείλη του λυγμού.

Τα κέρατα του τράγου περιμένουν, κούφιο το βλέμμα καρφωμένο στο πανί

Δεν φταίνε όσοι άδοξα πεθαίνουν, είναι που ξέχασαν να ζουν οι ζωντανοί.

Η μοίρα όλων να καούν, και φως να γίνουν, φωτόνια, παλμός, υπεροχή

Όπως τ΄ αστέρια καίγονται και έπειτα σβήνουν, αιώνια αρχή η διαδοχή.

Έτσι το τέλος σαν ουσία υπερτερεί, και ο θάνατος γράφει για κάθε ούτι*    

 Αν κάψιμο διαλέξει σαν κερί, η  μ΄ έκρηξη καεί σα το μπαρούτι!  

(*ουτιδανός)

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

3/7/2014=17=8

Τα σήματα σου ανάσα μου...

Στο χείλος της αβύσσου κρεμάστηκα, ατενίζοντας το άναρθρο κενό.
Παγωμένος αέρας αναβλύζει από τα καταγώγια,

που απέλπιδα ψάχνει ο μετέωρος την ίαση…
Ορκίζομαι είναι αδύνατο να βρεθεί,

μάταιος κόπος, μάταιος πόνος, μάταιος καιρός..
Το βάρος παρασύρει, το χέρι τολμηρά οριοθετεί, και ακολουθούν….
Η μούχλα και η σήψη κυριεύουν τα μέλη,

την αγωνία τυλίγει η Νεφέλη, σκεπάζει το κενό, ακροβατεί στην Άβυσσο….
Με χόρεψε, με ταξίδεψε, με γέννησε μια πεταλούδα….  
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
 (αφιέρωση)

2/7/2014=16=7