Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Εαρινή ισημερία

Παραμύθια, η αλήθεια σκοτώνει
την ζωή πριν αρχίσει, τελειώνει
Σαν ξυπνώ το πρωί με τη σκέψη,
πώς η μέρα φτηνά θα με κλέψει

Σαν διέξοδο, ανοίγω την πόρτα,
τ όνειρο μου το πνίγουνε χόρτα.
Η συνείδηση γνέφει μου, νεύμα,
παγωμένο μ αγγίζει ένα ρεύμα.

Έχω χάσει από φίλους τα ίχνη,
κάποιο σόι το χάος μου δείχνει.
Μου διακόπτει, χαρές η ελπίδα,
με κρατάει απ τη μύτη, αλυσίδα.

Οδηγώ στα τυφλά για τον δήμο,
τη  φωνή μου ακούω εν ερήμω.
Σταθερά τον βοώντα σαρκάζω,
καθώς κάθε ταχύτητα αλλάζω.

Κυνηγώ με το στέρνο μου άδειο,
παραγγέλματα παίζει το ράδιο,
Αυτομάτως το στήθος ανοίγει
κι ένα πέπλο λευκό με τυλίγει.

Ο ουρανός από κάτω σας κλαίει
με εκρήξεις το σώμα μου καίει.
Τα εντός μου στον ήλιο αφήνω,
ξεγυμνώνω το στέρνο και κρίνω.

Του μετώπου τα τύμπανα κρούω
στην αλήθεια που θέλω να ακούω.
Κάννη  όπλου σε κρόταφο γκρίζο,
κάθε σφαίρα με ιδρώτα σκουπίζω.

Θυμηθείτε μυαλά των εμβρύων
εν χορώ τις πομπές των αγίων.
Με αρχαίων κειμένων πορείες,
ζωντανεύουν νεκρές συγκυρίες.

Μια στιγμή αρμονίας στο έαρ
πολεμά της αβύσσου το φρέαρ.
Ίση  νύχτα στο ίσο της μέρας,
αρμονία στου χρόνου το κέρας.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
20/3/2017=15=6

12:29=14=5

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Ον λάιν


Σε μια θαλασσινή βραδιά, αλμύρα ποτισμένη,
με μια πειρατική καρδία, άγκυρα ποντισμένη,
ρεσάλτο κάνεις σκοτεινό, σαστίζει η πυξίδα
έχεις αμπάρι αδειανό, στην πλώρη καταιγίδα.

Σε ξέρω, κρύβεις πονηρά την βυθισμένη ξέρα,
σαράκι τρώει τα κουπιά, σκουριά τη λαγουδέρα.
Την τσαμαδούρα βούλιαξες, έκοψες την καδένα
απ τη ρουφιάνα ούρλιαξες, πάγωσες την αρένα.

Σε νοιώθω, στην ανάσα σου, να στροβιλίζει δίνη
κουρέλιασες τα ράσα σου, στου νόστου το καμίνι.
Λιμάνια φέρνεις άψυχα, κουφάρια να στολίσω,
δέσαμε κάβους λάστιχα, και μας τραβάνε πίσω.

Ήσουν εσύ, που γέμιζες, με φως το μαύρο φόντο,
Κι ήμουν εγώ, που θέριζες, το φλογισμένο πόντο.
Σαν εκμαγείο στοχαστή, το πρόσωπο μου κάνω,
η μήτρα μέρα θα σπαστεί, τότε που θα πεθάνω.

Γιατί νύχτα γεννήθηκα, νύχτα θα ταξιδεύω
τα όνειρα που ντύθηκα, απ το φεγγάρι κλέβω.
Ο άγγελος μου οδηγός, η  θάλασσα μου δρόμος
άλλης Ιθάκης νοσταλγός, αρχέτυπο και νόμος.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
9/3/2017=22=4

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Ανοιξιάτικο


Αν είχε ο έρωτας σειρά, θα πάγωνε το βλέμμα,
κάτι σαν βότσαλο νεκρό, σε βουρκωμένο τέλμα.

Αν είχε ο έρωτας μορφή, εικόνα να του μοιάζει,
Θάταν  ζευγάρι άλογα, με πάθος που καλπάζει.

Αν είχε ο έρωτας κορμί, κάθε γλυκεία καμπύλη,
θα άναβε στο δρόμο του, του πόθου το καντήλι.

Αν είχε ο έρωτας φτερά, θα ήταν άγγελος μου
στα σκοτεινά μου βήματα, να οδηγεί το φώς μου.

Αν είναι ο έρωτας θεός, απόκρυφος για μύστες
Εκείνοι που ερωτεύονται είναι τυχαίοι χρήστες.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
20/2/2017=14=5

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Ευκαιρίας δοθείσης

Αν σου φτιάξω ένα γυάλινο πύργο
να σαι μέσα, ο καθένας να βλέπει.
Θα σκεφτείς περιμένω τον τρύγο,
να χαθώ σαν αστέρι που πέφτει.

Αν σου φτιάξω αλαβάστρινο βάζο
το άρωμά σου παντού να χαρίζεις.
Θα νομίζεις, πώς λόγια σου τάζω,
στα τυφλά το κακό θα ξορκίζεις.

Αν σε ντύσω σοφή με πορφύρα
να φωτίζεις με κάθε σου νεύμα.
Θα πιστέψεις, κατήφορο πήρα,  
και σκοτώνω την ύλη με πνεύμα

Αν σε αφήσω λυτή, αντρειωμένα
να δακρύσεις, στην νέα συνήθεια.
Θα χω φτιάξει, τα πάντα για σένα.
Κηδεμόνας σου εσύ, και η αλήθεια.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
6/2/2017=18=9