Καΐλα

Τρυπούν τ΄ αγκάθια το πετσί, με αναμνήσεις…

Φτάνει το τσίμπημα  βαθιά, στο αίμα ταξιδεύει…

Ξυπνάει στάχτες ηφαιστείων, λάβες ζωντανεύει…

Καίγεται το πετσί, στα έγκατα με παραισθήσεις…

Μαγιάτικο λουλούδι η καρδιά ωσάν  καλντέρα

Λάβα μελένια χύνεται από μέσα στον αιθέρα.

 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

28/8/2022=24+6

Κέρματα

Φωτογραφία Γιάννης Κοφινάς

Αν γίνει ο βάλτος ουρανός, βότσαλο η σελήνη
Ταράζονται τα ύδατα, και ζωντανεύει η λίμνη
Αν γίνει τ΄όνειρο παλμός, η θέληση μαχαίρι
Κόβει στα δύο την σιωπή, και γίνεται αστέρι.

Πυροβασίες της ζωής θλιμμένες πεταλούδες
σαν κρέμονται στο όνειρο, όργανα του θανάτου
στέλνουν μηνύματα χαμού με άγριες αρκούδες
κατάρες στούς κατάδικους με ανοχή Πιλάτου.

Έπλεξε ο άγγελός μου το χρησμό σου
κι όταν τελειώσει η αλήθεια θα φανεί
φρούδες ευχές ορίζουν τον χαμό σου
ώσπου μονάχος σου να κόψεις το σχοινί

Δυό χέρια κλείνουν αγκαλιά…
Δυό μάτια βγάζουν σπίθες…
Δυό χείλη σμίγουν με φιλιά…
Έρωτα καλώς ήλθες.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
23/8/2022=19=10=1

Σκεντρίνες (Σφήκες)

(μια ιλαροτραγωδία του ουτιδανού)

Οι Σκεντρίνες (Σφήκες)...
Αν και κατέλαβαν τμήμα του ζωτικού χώρου των μελισσών,
αρνούνται να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ.
Προφασίζονται δημοκρατικές διαδικασίες, και ζητάνε εκλογές.
Ανελλιπώς και με περίσιο θράσος, αρπάζουν την γύρη και το νέκταρ.
Οί μέλισσες, πλέον έχουν υποκύψει στα ψεύτικα τερτίπια τους.
Βασικό επιχείρημα το φοβερό κεντρί τους.
Μόνο μια ελπίδα έχουν οι μέλισσες...
Να κάνουν επέλαση οι "Σκούρκοι" *...

* Σκούρκος = ευμεγέθης μπάμπουρας με ισχυρό κεντρί

22/8/2015=20=2 

Δημοσίευση 22/8/2022=18=9

Απόπειρες

Νάμαστε παλι εδώ παρέα

Νάναι και το σπουργίτι  εδώ

Να κλώθει η μέρα μόνο ωραία

Να φτιάξω δρόμο να την βρω

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Μόνο ψηλά, σαν άνεμος σου πάει...

Μόνο βαθιά, σαν του θεού το φως που σε φυλάει...

Μα είσαι απ' τα κόκαλα δεμένη, σε τόπους οργισμένους και ξερούς...

Μα είμαι θεατής στην ειμαρμένη, σε χώρους σκυλεμένους και μικρούς….

 ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Ένα ταξίδι αυτόματο...μια διαδρομή χωρίς τα θέλω...

Καράβι εμείς, και τα πανιά μας όνειρα, που μια πνοή φουσκώνει, μια ψυχή τα σκίζει...

Η μνήμη τιμονιέρα, μάρτυρας δικαστής και οδηγός μας, φεγγάρι που φωτίζει...

Ένας πατέρας ουρανό, με του έρωτα τις χάρες..

Κι η Θάλασσα στην αγκαλιά της Γης γεννά τα πάντα, όντα και μη...  

Ζωή και θάνατο, ελπίδα και κατάρα,..

Όλα του χάους, του θεού, και του Κανένα. 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Τον ήλιο που στην νύχτα μας φωλιάζει, προστάτης κι΄ οδηγός…

Σε δρόμους δύσκολους, ανάλαφρα και σταθερά βήματα να χαράζει…

Και πόρτες, που σφαλίστηκαν, με μια αχτίνα του κλειδί ν΄ανοίγει…

Την μέρα σας του απείρου, άπλετο φώς κι ανέσπερο γεμάτη….

Όμως σε μένα έστω τη στιγμή….. απόψε μόνο!!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Ένας άνθρωπος δεν πεθαίνει, όταν με τις πράξεις του και τα αισθήματά του χαρίζει στους άλλους, κάτι που τους κάνει να νοιώθουν καλύτερα. Αυτή η τόσο μικρή προσφορά, επιστρέφοντας δίνει  αθανασία.  Συνοδοιπόροι και συνδεδεμένοι μεταξύ μας με την ίδια πνοή!  Γι αυτό λέμε πως...........

Κάποιοι άνθρωποι (άγγελοι) είναι μοιραίο να δίνουν χωρίς να παίρνουν ποτέ ανταλλάγματα ...

Καλή Ανατολή!!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Αλύχτισμα των σαλονιών ως πότε πια το ψέμα.

Το χώμα είναι ο δρόμος σου, η λάσπη θα σε τρέφει

Δείξε τον δρόμο ουρανέ και ψήλωσε το βλέμμα

Να μην κοιτούν το δάχτυλο αλλά εκεί που στρέφει.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Μιλάνε τα σημάδια ανόητοι όσοι παραμύθια δεν πιστεύουν.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

26/6/2021=19=10=1