Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ηλιοαχτίδες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ηλιοαχτίδες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2023

Ανάγκα εστί...

Για σένα που το όνειρο, φεγγάρι ολόγιομο ανάστησες, μ΄ένα φιλί το βράδυ!

Για μένα που σ΄απάτητες κορφές, τίς νύχτες γύρευα το δρόμο μιας ανατολής γαλάζιας.

Για μας που δεν μπορούμε άλλα, παρά μόνο φεγγαρένια βήματα, θαλασσινά μεθύσια, και βουνίσιους έρωτες παντοτινούς.

Γι’ αυτά θα γράφω, θα μιλώ, και θ΄ανασαίνω.

Για αυτούς που μιαν ανατολή σταμάτησαν τον ήλιο, με μια σφαίρα.

Για αυτούς που ένα πρωινό, τα σιωπηλά νερά τους κέρδισαν.

Για μας που τόσο μικροί, βλέπουμε του αητού το ζύγιασμα, αλλά και για τούς άλλους περισσότερο, που κολυμπούν στης λήθης το ποτάμι…

Για αυτά θα γράφω.

Κοιτάζοντας πίσω, μπερδεύεται η ανατολή με την δύση.

Αγναντεύοντας ίσια μπροστά και μακριά, ενώνεται ο βορράς με τον νότο.

Βλέπω μπροστά και παίρνω ελπίδα για να πω καλημέρα.


ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Έμπνευση : 24/10/2013=13=4

Δημοσίευση : 6/11/2023=15=6

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023

Όλα του χάουςτου θεού και του Κανένα

Τον ήλιο που την νύχτα μας φωτίζει, προστάτης κι οδηγός…
Σε όσους δρόμους δύσκολους, αναλαφρα τα βηματα να μας μοιράζει…
Και  πόρτες που ασφάλισαν,με αχτινα του να ανοιγει…
Την μερα μας την αυριανή, να την στολίσει με χαρά
Για μας τους δυό μόνο απόψε….
3 Ιουνίου 2013

Ένα ταξίδι αυτόματο…μια διαδρομή χωρίς τα θέλω…

Καράβι εμείς και τα πανιά μας τα φουσκώνει μια πνόη ψυχής η τα σκίζει….
Μάρτυρας δικάστής και οδηγός μας,  η μνήμη που φωτίζει σαν φεγγάρι.
Ένας πατέρας ουρανός με του έρωτα τις χάρες.
Κι η θάλασσα στην αγκαλιά της γής γεννά τα πάντα όντα και μη…
Ζωή και θανατο, ελπίδα και κατάρα…
Όλα του χάουςτου θεού και του Κανένα….
3 Ιουνίου 2014

Στο πρόσωπο της θάλασσας,στου ουρανού τα χείλη

εκεί που λεύτερες ψυχές, πλέκουν τα ονειρά τους
βλέμμα γαλάζιο δροσερό, κλεισμένο σε κοχύλι
Σαν πεταλούδα σαν φιλί, αγγίζει  την χαρά τους
12 Ιουνίου 2014

Είναι και αυτοί οι  ποιητές καταραμένοι,

ανοίγουν δρόμους μες την νύχτα,
που στο τέλος τους δεν φτάνεις,

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

31/7/2023=17=9

Πέμπτη 25 Μαΐου 2023

Τετέλεσται...

Είναι αυτοί μέσα στον λάκκο, που γυρεύουν κάποιον να τούς βγάλει…

Είναι και οι άλλοι μέσα στο τσουβάλι, που τα βλέπουν με την πρώτη ματιά όλα ίδια…
Με την δεύτερη διαφέρουν, με την τρίτη ακόμη και τα ίδια δεν είναι ίδια…είναι χειρότερα.

Τα κουφάρια κρυφά τίς νυχτιές αλωνίζουν,

και τ΄ αγάλματα γκρίζα το άσπρο λερώνουν.
Λυσσαλέοι καιροί κάθε βράδυ σφυρίζουν,
Και τον άψυχο νου με μανία σταυρώνουν.

Όλα αλλάζουν το βράδυ, που θόρυβο κάνει

το φεγγάρι χλωμό καλοσύνες δεν βλέπει.
Τρεμοσβήνει ο παλμός που μυρίζει λιβάνι
 και το ένδοξο πριν, στα χαλάσματα έρπει   

Μια γοργόνα χτυπιέται, πιασμένη στα δίχτυα

σαν ψυχούλα χαμένη, που κρυφά αιμορραγεί
Την ζητάει το κύμα  και φορτώνει ξενύχτια
καθώς δέρνει τούς βράχους επειδή του αργεί

Πιάνο γαλάζιο αλμυρό τριανταφυλλένια νότα

Ανέμισε το μπολερό  κάνε τον  ήλιο ρότα.
Δώσε στο φως τη δύναμη, και άνοιξε την πόρτα,
που αγρίεψε απ’ τον καιρό και πνίγηκε με χόρτα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

25/5/2023=19=10=1

Τρίτη 18 Απριλίου 2023

Φως εκ του ανεσπέρου φωτός…


Άξιον εστί, να προσπερνάς τα εφήμερα τα μικρά και τα γήινα…

Άξιον εστί, να περιτίθεσαι αγκάθινο στεφάνι χρυσαφένιο όχι χρυσό...

Άξιον εστί, ν΄ ανοίγεις δρόμους πρωτοπάτητους, σε σκοτεινούς αγρίους τόπους…

Άξιον εστί, να σπέρνεις, να γεννάς, και ν΄ ανασταίνεις, μικρούς θεούς στου ταξιδιού σου το αιώνιο μονοπάτι…

Άξιον εστί, να λες μια καλή μέρα με ουράνιο χαμόγελο, να ορίζεις ομορφιά ημερωσύνη, και αγιοσύνη στου ήλιου τα γυρίσματα…


ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

15/4/2023=17=8

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023

Αφώτιστοι και φωτισμένοι, όλοι κάτω απ τον ίδιο ήλιο προσμένουμε Ανατολές!

Εάν

Ελπίδα το μέσον που οδηγεί στο τέλμα...
Ανατολή η ερωμένη του ουρανού...
Νύχτα η άλλη όψη της ημέρας...

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

19/12/2013=19=10
19/12/2022=19=10

Καλή δύναμη

Η δύση και η ανατολή, του ήλιου θυγατέρες, πόλεμο ξεκινήσανε, σηκώσανε παντιέρες.
Εθέριεψαν την θάλασσα, αγριέψαν τον αέρα,
ντύσανε γκρίζα τα βουνά, κι αφήνιασε η μέρα! 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

9/1/2014=17=8
9/1/2023=17=8

Ονειροβασίες 

Ο δρόμος της ελευθερίας, μοιάζει ανύπαρκτος και μοναχικός!
Ο καθένας πρέπει να τον χαράξει μόνος μέσα από λόγγους και κακοτοπιές!
Ανοίγοντας διάδρομο προχωράς και πίσω σου κλείνει ξανά, τόσο γρήγορα που δεν χωρά κάνεις να ακολουθήσει!! 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

22/1/2014=12=3         
22/1/2023=12=3

Εικασία 

Ξόδεψα πολύ χρόνο και αισθήματα, μοίρασα κομμάτια από την ψυχή μου, για να ζήσω ένα διαφορετικό ηλιοβασίλεμα…
Ένα ηλιοβασίλεμα γερακιών… που θα ξημέρωνε μια ανατολή αετών!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

23/1/2014=13=4      
23/1/2023=13=4

 

Wonderful Poetry ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ Blessed are the people, the misfits, poets, writers, dreamers, mystics, partners, troubadours for they teach us to see the world through different eyes

Thank you , Love and Peace in your way

HUG YOU

Liza

23/1/2016

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022

Αέναος ενιαυτός-Αέναη αυτοδιάθεση


Αέναος ενιαυτός
Αν τύχει και ο ήλιος σου χαθεί, κάνε γερό σκαρί, κυπαρισσένιο ξύλο, κι άνοιξε τα πανιά, μην τα φυλάς στ' αμπάρια.
Φέρνει ο βοριάς, ανάσες καθαρές για τις κορφές, κι η θάλασσα φέρνει ξανά τον ήλιο.
Για πάντα η Ηώ, στα γόνατα την Ήβη θα χορεύει!! 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
6/12/2013=15=6
6/12/2022=15=6

Αέναη αυτοδιάθεση   
Απέναντι, στο που, το πως, το πότε, το γιατί!
Κόντρα στο θέατρο, το κέρδος, το συμφέρον!
Με ήλιο μάνα, και τον έρωτα πατέρα.
Υπήρξα είμαι, και θα μείνω, έτσι όπως μ'επλασα...
Ανθρώπινα αγγελικός!
Αγγελικά ανθρώπινος!
Πολεμιστής του φωτός!
Δικός μου δρόμος, δικό μου και πεπρωμένο!
 
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
9/12/2013=18=9
9/12/2022=18=9


Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2022

Φωναξέ με... Ου τι δανό


Στις χώρες της Ανατολής, στις θάλασσες της Δύσης.
στα μονοπάτια τ’ ουρανού, της Γής οι θυγατέρες
γλυκές νεράιδες των νερών ,και ξωτικά της φύσης
στήσαν τραγούδια και χορούς, με χίλιες καλημέρες.

 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
Έμπνευση    : 17/10/2013=15=6
Δημοσίευση : 17/10/2022=15=6 

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022

Κραυγή ερειπίων...Ενθύμιο αρχών και θέσεων...

Τα βήματα μου ακολουθώ,

το αίμα μου γυρεύω,
την μοίρα μου δεν θ' αρνηθώ,
όσο κι αν περισσεύω.

Την σκέψη σου ψηλάφισε,

άκου τι γράφει ο τόπος,
την βόλεψη σου άφησε,
μη σε φοβίζει ο τρόπος!!!
..........................................

Μία κοινωνία πεθαμένη
Χωρίς ελπίδα δίχως φως
στις λάσπες τις αεί θαμμένη
Θαναι του τίποτα τροφός

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Έμπνευση  : 21/9/2013=18=9 ολοκλήρωση
Δημοσίευση : 21/9/2022=18=9  ολοκλήρωση πάλι

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022

Το Απόλυτο.. σέξι, σεπτά, σοχτώ, σενιά....

Μ΄ Αρέσει να φλερτάρω στο «είναι» και στο «δεν είναι».

Να «χάνομαι», και να «εμφανίζομαι»..
Να «Υπάρχω» και να είμαι «Ανύπαρκτος»
Να «σκορπίζω» την ψυχή μου, και να «μαζεύω» την σκόνη της.
Να «ταξιδεύω» το μυαλό μου και να το «σκλαβώνω»…
Να περπατώ στο λυκόφως, το αριστερό βήμα στην μέρα, το δεξί στην νύχτα.
Να «πετάω» κάτω από τον θεό, και να «περπατώ» δίπλα στον διάβολο.
Να γίνομαι «εγώ», και να ενεργώ «εσύ»…
Να με «αγγίζουν» και να «πιάνουν» αέρα..
Να με «πληγώνουν» και να με «δυναμώνουν»

Να με «βρίσκεις» όταν όλοι οι άλλοι με «χάνουν»…

Μ΄ Αρέσει να είμαι ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Σύνθεση      14/9/2013=20=2 διπλή υπόσταση

Δημοσίευση 14/9/2022=20=2 διπλή υπόσταση 2η φορά

Τρίτη 23 Αυγούστου 2022

Κέρματα

Φωτογραφία Γιάννης Κοφινάς

Αν γίνει ο βάλτος ουρανός, βότσαλο η σελήνη
Ταράζονται τα ύδατα, και ζωντανεύει η λίμνη
Αν γίνει τ΄όνειρο παλμός, η θέληση μαχαίρι
Κόβει στα δύο την σιωπή, και γίνεται αστέρι.

Πυροβασίες της ζωής θλιμμένες πεταλούδες
σαν κρέμονται στο όνειρο, όργανα του θανάτου
στέλνουν μηνύματα χαμού με άγριες αρκούδες
κατάρες στούς κατάδικους με ανοχή Πιλάτου.

Έπλεξε ο άγγελός μου το χρησμό σου
κι όταν τελειώσει η αλήθεια θα φανεί
φρούδες ευχές ορίζουν τον χαμό σου
ώσπου μονάχος σου να κόψεις το σχοινί

Δυό χέρια κλείνουν αγκαλιά…
Δυό μάτια βγάζουν σπίθες…
Δυό χείλη σμίγουν με φιλιά…
Έρωτα καλώς ήλθες.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
23/8/2022=19=10=1


Σάββατο 26 Ιουνίου 2021

Απόπειρες

Νάμαστε παλι εδώ παρέα

Νάναι και το σπουργίτι  εδώ
Να κλώθει η μέρα μόνο ωραία
Να φτιάξω δρόμο να την βρω
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Μόνο ψηλά, σαν άνεμος σου πάει...
Μόνο βαθιά, σαν του θεού το φως που σε φυλάει...
Μα είσαι απ' τα κόκαλα δεμένη, σε τόπους οργισμένους και ξερούς...
Μα είμαι θεατής στην ειμαρμένη, σε χώρους σκυλεμένους και μικρούς….
 ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Ένα ταξίδι αυτόματο...μια διαδρομή χωρίς τα θέλω...
Καράβι εμείς, και τα πανιά μας όνειρα, που μια πνοή φουσκώνει, μια ψυχή τα σκίζει...
Η μνήμη τιμονιέρα, μάρτυρας δικαστής και οδηγός μας, φεγγάρι που φωτίζει...
Ένας πατέρας ουρανό, με του έρωτα τις χάρες..
Κι η Θάλασσα στην αγκαλιά της Γης γεννά τα πάντα, όντα και μη...  
Ζωή και θάνατο, ελπίδα και κατάρα,..
Όλα του χάους, του θεού, και του Κανένα. 
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Τον ήλιο που στην νύχτα μας φωλιάζει, προστάτης κι΄ οδηγός…

Σε δρόμους δύσκολους, ανάλαφρα και σταθερά βήματα να χαράζει…
Και πόρτες, που σφαλίστηκαν, με μια αχτίνα του κλειδί ν΄ανοίγει…
Την μέρα σας του απείρου, άπλετο φώς κι ανέσπερο γεμάτη….
Όμως σε μένα έστω τη στιγμή….. απόψε μόνο!!
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Ένας άνθρωπος δεν πεθαίνει, όταν με τις πράξεις του και τα αισθήματά του χαρίζει στους άλλους, κάτι που τους κάνει να νοιώθουν καλύτερα. Αυτή η τόσο μικρή προσφορά, επιστρέφοντας δίνει  αθανασία.  Συνοδοιπόροι και συνδεδεμένοι μεταξύ μας με την ίδια πνοή!  Γι αυτό λέμε πως...........
Κάποιοι άνθρωποι (άγγελοι) είναι μοιραίο να δίνουν χωρίς να παίρνουν ποτέ ανταλλάγματα ...
Καλή Ανατολή!!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Αλύχτισμα των σαλονιών ως πότε πια το ψέμα.

Το χώμα είναι ο δρόμος σου, η λάσπη θα σε τρέφει
Δείξε τον δρόμο ουρανέ και ψήλωσε το βλέμμα
Να μην κοιτούν το δάχτυλο αλλά εκεί που στρέφει.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Μιλάνε τα σημάδια ανόητοι όσοι παραμύθια δεν πιστεύουν.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

26/6/2021=19=10=1

Τετάρτη 5 Μαΐου 2021

Λιμένι

Να σουν εδώ θέα της νύχτας, του φεγγαριού χαμόγελο ζεστό.

Του ηλιένιου κάβου να κρατάς τα χαλινάρια, τέτοιες στιγμές, πού της ψυχής τα πέταλα ευωδιάζουν.

Να σουν εδώ στα μάτια σου να σβήσει της μορφής μου το πετράδι.

Τα χρυσαφένια σου μαλλιά, αχτίδες στου αγέρα τις πνοές, αρώματα φασκόμηλου και μέντας.

Να σουν εδώ, μόνο να σου κρατώ το χέρι!!

 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Γράφτηκε 4/5/2013=15=6

Δημοσιεύτηκε 5/5/2021=15=6

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Υπερκαινοφανής αστέρας


Σε περιμένω ηλιόλουστη σε δίσεκτους αιώνες
μέσα στο φώς του φεγγαριού στο ασήμι τής σελήνης
Πνιγμένος στην ομίχλη μου, σε στέρφους ελαιώνες
να βρώ βαθύ στροβιλισμό στο πλάσμα που εκρίνεις.

Πανω μου χίλιοι ουρανοί μ΄άπειρα πεφταστέρια
πέφτω στο μώβ βυθίζομαι και χάνομαι στο χρόνο.
Τούτες τίς μέρες καίγομαι, ψάχνω τα δυό σου χέρια,
μα βρίσκω το αντίο σου, στα θραύσματα που ενώνω.

Ζεστό του χρόνου τό φιλί, που το μετρώ σε μέρες
τα αστέρια πέφτουν αστραπή, στο τελευταίο αντίο
να προσκυνήουν τον θεό τις δισεκτες δευτέρες
καθώς τα φώτα σβήνουνε, και έρχεται το κρύο.

Μιά που βουτάω στα βαθιά, μιά στα ψηλά ανεβαίνω
κι αν λαχταράω την φωτιά, οι στάχτες την σκεπάζουν
του σουπερνόβα σου το φώς, ο αέρας που ανασαίνω,
οι εκρήξεις με τα χρώματα στην μνημη μου φωλιάζουν.

Σε λόφο περιλάλητο, στων αστραπών την λάμψη
σε ελεύθερο ορίζοντα, μια προσευχή σου στέλνω
φυσσώ τις σταχτες στο θρονί, ο ουρανός να κάψει,
τίς αλυσίδες των δεσμών που στην ροή μου σέρνω.

Κι αν η καρδία μου χάνεται ανάμεσα στα αστέρια
Κι αν κάποτε το χρώμα σου, ο χρόνος ξεθωριάσει
σκάβοντας άβυσσο βαθιά, με αγγελους ξεφτέρια
θα μπώ βαθύτερα στο μωβ, ο νούς να μην σκουριάσει.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
11/6/2020=12=3

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

Αντιδραστήρας


Όσες κι αν πέτρες σήκωσα
απάντηση δεν βρήκα.
Στην προσμονή που δήλωσα
πήρα το όχι προίκα.

Όσες κι αν πόρτες κτύπησα
δεν άνοιξε καμία.
Κάποια σκαριά τα μίσησα
μετά την τρικυμία.

Όσες κι αν λύπες ένοιωσα
κράτησα χαρακτήρα.
Τη μέδουσα που πέτρωσα
για φυλακτό μου πήρα.

Όσες κι αν χάρες έκανα
δεν έπιασε το μπόλι.
Κι όταν για λίγο πέθαινα
γέλαγαν οι διαβόλοι.

Όσες κι αν σπίθες άναψα
σβηστήκανε  μοιραία.
Τα θέλω μου ξανάβαψα
με πύρινη ρομφαία.

Όσες κι αν γεννηθώ φορές
θα μείνω αποστάτης
για να ξυπνάω τις  μωρές
παρθένες αυταπάτης.

Όσες ευχές κι αν γραφτούν
ανάθημα στη μοίρα
σαν ουτοπίες θα θαφτούν
απ τον αντιδραστήρα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
29/12/2019=26=8

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

Ανεπιστρεπτί



Ραγίζουν πέτρες που σμιλεύει το πελέκι
Η καταιγίδα μαστιγώνει τα κλαριά
Αμπάρωσε στην πόρτα μας το ζεμπερέκι
Να ναι απάγκιο στη μανία του βοριά.

Τρείς μαχαιριές χαράζουν το κορμί της
Η πρώτη έκοψε στα δύο την ματιά
Η άλλη έγδαρε κρυφά την δύναμη της
Κι η τελευταία της ραγίζει την καρδιά

Όσες οι μέρες της ρουτίνας περισσεύουν
Τόσες κι οι νύχτες αδιάφορες κυλούν
Έτσι που έμαθες να ζεις θα σε δεσμεύουν
για αφουγκράσου κάποιοι σε καλούν

Πέτα μακριά νιώσε το λάγνο σήμα,
με το φεγγάρι καντηλάκι τ’ ουρανού,
Σκάψε την θάλασσα αγκάλιασε το κύμα,
κάνε τον δρόμο δυσκολία του φτηνού.

Γιατί στο τέλος ο καθένας περισσεύει,
και ας πληρώνει ένα τίμημα βαρύ
Όταν χαρίζεις η ζωή κάπου σε κλέβει,
σκύβει τα μάτια και κρυφά αποχωρεί.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
1/10/2019=14=5