Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Ενδόμυχα κοιτάσματα

Μ΄ ένα όνειρο σβήνεις τη νύχτα, αχνοφέγγεις δειλά στο σκοτάδι.
Τα μαλλιά σου  ανάκλιντρα ριχτά , κι έλα γύρε μαζί μου το βράδυ.

Να χαθώ σε μια χίμαιρα ελπίδα, όπως σβήνει ο φάρος στα μάτια.
Να εκραγώ, σαν αδέξια κροτίδα, και να γίνουν οι γύρω κομμάτια.

Μ΄ ένα ξόανο ντύνεις την μέρα, ταριχεύεις νεκρούς σε φορμόλη.
Τριγυρνάς την υδρόγειο σφαίρα, και ληστεύουν κοράκια την πόλη.

Να κρυφτώ μες το δούρειο μνήμα, να πιστέψεις πώς έχω πεθάνει.
Κι όταν βρω της αρχής σου το νήμα, να το κλέψω κρυφά Αριάδνη.
 
Μ΄ ένα όραμα, τίκτεις τα στείρα, δοκιμάζεις ψυχές και αγγέλους.
Στου ατέρμονα χρόνου τη σπείρα, επωάζεις την ώρα του τέλους.

Να σκεφτώ της ζωής σου το κύμα, σκορπισμένο σε βράχο με δόλο.
Κι όταν γίνεις παράπλευρο θύμα, το άγαλμα σου να στήσω σε θόλο.

Μ΄ ένα αδράχτι υφαίνεις κουρέλια, αραχνιάζεις και σκίζεις ιστία.
Το υφαντό σου στολίζεις με γέλια, και κεντάς τυπικά  υποκρισία.

Να πετάξω τον κόσμο σου ύδρα, να παγώσω για πάντα τη Λέρνη,
του Ηρακλή η χαμένη κλεψύδρα, τα καινούργια κεφάλια να παίρνει.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
6/5/2017=21=3

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ηλιοσχολιασμοί