Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Το φρέαρ της αβύσσου

Της αβύσσου τ΄απύθμενο φρέαρ, αιωνίως αδειάζει τους σίκλους
Σε  τροχιά στους πλανήτες το έαρ, ζωγραφίζει αέναους κύκλους.

Ένα μάτι ρουφήχτρα στο χώρο, καταβόθρα κενού κάθε βλέμμα,
Του απείρου το έσχατο δώρο, σφραγισμένο στης ψύχρας το ρέμα.

Ζαλισμένα στου ονείρου την δίνη, η ατέρμονη σπείρα συστρέφει,
στην ροή κάθε κύκλου βραδύνει, τα σποράκια που μύλος αλέθει.

Σαν δερβίσης η μοίρα γυρίζει, και σκορπά αρμονία στ΄ αστέρια,
με το άρμα του ήλιου φωτίζει, που το σέρνουν λευκά περιστέρια.

Μεγαλείο ψυχών και ερώτων, στα πηγαία στροφεία της δίνης
νοερά η πορεία των πρώτων, αψηφά τους λυγμούς της οδύνης.

Δεσμοφύλακας κάθε εικόνα, φυλακή σε κενό μαύρης τρύπας
Ο Δαβίδ πολεμά με σφεντόνα, και το ήπαρ του τρώει ο γύπας.

Ατενίζει ο παλμός την ιδέα, και η πράξη την αύρα της νοιώθει
Μαύρη χήρα, μονή ορχιδέα, της αβύσσου το φρέαρ που κλώθει.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
20/6/2017=18=9 

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Δίκτυον, σύστημα διασταυρούμενων σχοινιών ή συρμάτων που σχηματίζουν ένα πλέγμα…

πλέγμα μεθόδων ή ενεργειών που «παγιδεύουν» τους ανθρώπους και συμβάλλουν στην παρακολούθησή τους
Δίκτυα τέλος πάντων όπως και να τα ερμηνεύσεις, παράδειγμα της φύσης ο ιστός της αράχνης.
Και διαδίκτυο, σύνολο δικτύων (Τήλε δικτύων), με εμφανή σκοπό την συνένωση, την ομοιογένεια, την κοινή εφαρμογή ιδεών, και  επιβολή κοινών αντιλήψεων.
Ο αφανής είναι στην κρίση του καθενός, αόρατος.
Νοητός όμως, όπως το νόημα της λέξης….. «παγίδευση» και «έλεγχος».
Τηλεπικοινωνιακά δίκτυα λοιπόν, και όχι κοινωνικά..... εκ του πονηρού social media, και δέθηκε ο γάιδαρος...
Δεσμώτης το σύστημα γάιδαρος το περιεχόμενο του.
Μαντρωθήκαμε όλοι, εκφράζουμε τα ανεκπλήρωτα μας.
Γίναμε ωραίοι, έξυπνοι, μορφωμένοι, αρχηγοί...... ψυχροί, εγωιστές, κάνουμε selfi  promotion  με shelfi φωτογραφίες, και copy paste ατάκες σε ζεστό, ευαίσθητο, ερωτικό… χαχαχα
Που; Σε ποιόν; σε τί;
Σε ένα τίποτα, σε ενα εικονικό περιβάλλον με εικονικούς χρήστες, που τους βάφτισαν φίλους, και το δεχτήκαμε.
Δεν λέω πώς είναι εχθροί…. Αλλά όχι και φίλοι.
Δεν υπάρχει λογική στις Τήλε έννοιες, αντίκρισμα τίποτα...
Δεν ξοδεύουμε φαιά ουσία, δεν αναλώνουμε ψυχή, δεν πάσχουμε ...... δεν έχουμε επαφή. Άνθρωποι που μετριούνται σε ιντες σε οθόνης, επίπεδοι αλλά με υψηλή ανάλυση σε…pixels.
Πεινασμένοι για ψεύτικη εκτόνωση, χορτασμένοι από ανούσια ερεθίσματα που την χαλιναγωγούν.
Ενεργούμε και εκτονωνόμαστε σαν μονάδες, και είναι φυσικό, μόνοι μας είμαστε με το πληκτρολόγιο.
Θεατρικά το παίζουμε με τον εαυτό μας, πάντα συγκρίνοντας με του άλλου την έκφραση, που είναι ίδια με την δική μας, και αν δεν είναι θα γίνει… «Έστιν ουν τραγωδία μίμησις ρεύματος κατευθυνόμενου και επιβαλλόμενου»
Θεατρικά το παίζουμε με τους άλλους, συλλογικοί, κοινωνικοί, ευαίσθητοι, το παίζουμε κόλακες γενικά, και βρικόλακες για μια στάλα αίμα, για τέσσερα μικροστοιχεία (like).
Μας είπαν μύριες φορές φαίνεται, «αι σιχτίρ», και καμιά «μου αρέσεις»
‘Όλα έχουν την εξήγησή τους, στις συμπεριφορές μας, και το εικονικό ηλεκτρονικό πεδίο είναι πεδίο λαμπρό να τονώσει την ματαιοδοξία του ατόμου, και να βοηθήσει την υποτακτικότητα του συνόλου his master voice.
Τι θα συμβεί όμως αν υπάρξει  κάποια στιγμή διακοπή δικτύωσης;
Δευτέρα παρουσία, μπορεί και άλλη μέρα της εβδομάδας, τυχαία η συντέλεια.
Θα καταστραφεί ο κόσμος μας, ο εικονικός στο μυαλό μας....... αλίμονο!
Ας είμαστε προετοιμασμένοι αφού καλώς ή κακώς μπήκαμε.
Αν μπει κάποιος στην κοιλιά του θηρίου έχει δύο επιλογές, η να τον χωνέψει, ή να το σκοτώσει από μέσα...
Καλή Ανατολή, με συνείδηση.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
19/6/2017=26=8

Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

Καλοκαίρι

Καλοκαίρι σε βεράντες, στηριγμένο με ιμάντες,
μονοξείδιο και αύρα, παραφουσκωμένη σαύρα.
Κλιμακώνεται η ζέστα, φορτωμένη δίνει ρέστα,
βομβαρδίζει το μπετόν, το βραχύ κάνει μακρόν.

Καλοκαίρι σε αυλίτσες, ταξιδιώτης με βαλίτσες.
Η δροσιά φυλακισμένη, στον κλιματισμό δεμένη,
ψάχνει τρόπο να λυθεί, απ την κρίση να σωθεί,
ξεφυσά να κάνει ρεύμα, αισθητήρια στο τέρμα.

Καλοκαίρι σε μπαλκόνια, εγχειρήσεις σε πεπόνια,
η σειρήνα πέρα σκούζει, σπαρταράει το καρπούζι.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, μόνο θαύμα θα το σώσει,
για της κάψας τη μανία, θα χρειαστούμε λιτανεία.

Καλοκαίρι στα σοκάκια, φορτωμένοι τα δισάκια,
στη νησιώτικη δροσιά, έρωτας και ξεγνοιασιά,
και η θάλασσα η κλέφτρα, αεικίνητη πλανεύτρα,
κάνει το κορμί καράβι, την καρδιά ξανά ανάβει.

Καλοκαίρι ευγενικό, στον ξανθένιο μου ενικό,
μόνος μου εγώ και εσύ, κόκκινο γλυκό κρασί,
και ο έρωτας να παίζει, γύρω από το τραπέζι
με φουστάνι βυσσινί, στου φινάλε την σκηνή.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
2/6/2017=18=9