Χίλιες ανάσες που
περάσανε, βουβές, τυφλές, της νύχτας
επιβάτες
Χίλιες ανάσες που
ξεχάσανε, ωβές, φυλές, της μέρας τούς διαβάτες.
Θυμάμαι όσα έμαθα στο
δρόμο χωρίς λόγια, φοβάμαι τ άρρωστο κενό,
κείνο κρύβεται με
τρόμο στα ρολόγια, κείνο μέσ το κοστούμι τ αδειανό.
Κι όλοι εσείς
βαθαίνετε το ρήγμα, δουλεύοντας σε φάμπρικα φασόν
Μάλλον θα κόβετε με
λάθος δείγμα, και ράβετε με δανεικά πατρόν.
Σαν μαύρη ίριδα με
σπάνια φορτία, σαν καταλύτης σε ισόβια στενά
Υπνοβασία σαν κρυμμένη
αμαρτία, γυρεύει έλεος, σε ρούχα αδειανά.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
9/2/2014= 18=9
9/2/2023=18=9
