ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ 1η Έκδοση

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ - 1η Εκδοση by OYTIDANOS

Προσθήκη.. σε τρεις πράξεις

Φασισμός επικρατεί στα ενδόμυχα των περισσοτέρων ανθρώπων... και εκφράζεται κατά συρροή.

Οι "Ζωόφιλοι" στην πλειοψηφία τους καλύπτουν την δική τους ανάγκη και όχι του ζώου,

όταν του στερούν την ελευθερία του και το φυσικό του περιβάλλον.

Τα "κοινωνικά" δίκτυα στο net εκπέμπουν την απωθημένη διάθεση ανικάνων να "ζήσουν" στην πράξη,

και επιπλέον εκπληρώνουν τον βασικό στόχο της δημιουργίας τους,

να μαντρώσουν ανόητα πλήθη, και να τα οδηγούν στην αποχαύνωση.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις, το σλόγκαν που κυριαρχεί,

στην ουσία νεκρώνει το μυαλό και το υποδουλώνει στις αισθήσεις.

Μια λέξη όμως άπειρες εικόνες "άνθρωπος".

Τα έλλογα όντα εκπλήρωσαν τον σκοπό τους, χωρίς αποτέλεσμα, δυστυχώς.

Ο χρόνος τελειώνει.

Αποσύρονται στο πρανές, της πνευματικότητας τους, για να αποτελέσουν την "μαγιά" για το ερχόμενο.

Το ερχόμενο μετά τον "όλεθρο".

Άφες αυτοίς ου γαρ οιδασι τε,και ου γαρ βούλονται οιδέναι".

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

13/6/2015=18=9

Ψυχομαχώντας

Οι μαλάξεις στον νου με ενέσεις κενού και φτηνή σιλικόνη,

ύπουλες σαν οχιά , πνιγηρές σαν τριχιά, παγωμένη αγχόνη.

Σαν σειρήνες γλυκά, τραγουδούν μαγικά, η γελάνε η κλαίνε,

παγιδεύουν τ’ αυτιά, και με νότες φωτιά, την αντίληψη καίνε.

Οι θωπείες γλουτών σαν ροή ερπετών, αδυσώπητα χάδια

ανεβάζουν στροφές, ακυρώνουν μορφές, μα αφήνουν σημάδια.

Έτσι κάθε θνητός, τραγικά  προβλεπτός, υποκύπτει στην ύλη.

Ιαχές ηδονής, δεν αντέχει κανείς, οι εχθροί μοιάζουν φίλοι.

Οι συσφίξεις μυών με εικόνες θεών, σε ανάκλιντρα σκέλη

μυροφόρες  ροδιές, ακυρώνουν καρδιές, για ιδιώνυμα μέλη.

Επιβάλλουν ρητά, και χτυπούν ορατά, με εμβρύων κρανία

την δροσιά της χαράς, την αφή της πυράς, με απόρων μανία.

Οι δονήσεις ψυχών, με παλμούς προσευχών, αισθητή αρμονία

συντονίζουν ρυθμούς, θετικούς αριθμούς στις ζωής τα πηνία.

O ζευγάς της αυγής, δίνει στίγμα κραυγής, στα εδώλια του πόνου

καμπυλώνει το φώς, ξεπερνά μοναχός, την πλεκτάνη του χρόνου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

23/2/2016=16=7

Το βιολί βιολάκι…

Στης βιολέτας το μπουρδέλο, τσάρκα με το έτσι θέλω

θες δεν θέλεις φουκαρά, θα την τρως κάθε φορά.

Πουλημένες κυβερνήσεις, ειδικές σε επιδείξεις,

πουτανιές κι άλλα καψόνια, σε μεταξωτά σεντόνια.

Ο μεγάλος νταβατζής, θα σε γδέρνει όσο ζεις,

αλλά κι όταν τελειώσεις, θα σε ακολουθούνε δόσεις.

Τιμημένη η αγροτιά, πήρε για το σεξ πρωτιά,

στήνεται σε διασταυρώσεις, και εκδίδεται με δόσεις.

Είναι σύνηθες μαντάτο, να γυρνούν τα πάνω κάτω,

κι ο γαμιάς ο τιμημένος, να μας βγαίνει γαμημένος.

Άγιοι πάντες και ληστές, κι οπού γύρεις εραστές,

με τα μάτια εικονικά, φλώροι, λούγκρες, δουλικά.   

Κορυφή οι συνδικάλες, οι χειρότερες κουφάλες

μπαισέξουαλ  μινάρες, άρες μάρες κουκουνάρες*,

ταμειακές σε κάθε τμήμα, φέρνει η Βιολέτα χρήμα.

Παντελόνια αν φορείς, κάτσε σκέψου πώς μπορείς

λίγο να τα κατεβάσεις, και την τύχη σου να πιάσεις.

Πότε ο ένας πότε η άλλοι, μου γυρίζουν το κεφάλι

Να χα εργαλείο Λάκη, να τούς έκανα σουβλάκι.

Ο διαβάτης που περνάει, βλέπει ετούτα και ξερνάει,

κι η Βιολέτα όρκο παίρνω, τον βαφτίζει μεθυσμένο.

Θα μπαρκάρω για τον Άρη, μια ζωή κρατώ φανάρι.

Όποιος θέλει ακολουθεί, θέλω την Βιολέτα ορθή.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

19/2/2016=21=3

Ανατολικός μεσημβρινός (σαν φως σε μια ατέλειωτη νύχτα)

Μοναχό, που η πάχνη με λάθη υφαίνει,

σιωπηλό μερδικό, η πατρίδα σαν ξένη.

Ριζικό, ο καμβάς που κεντάει το δήθεν,

θυμικό που ανθίζει εδώθε και εκείθεν.

Στεγανό, με το ρεύμα σε λάθος πεδία

μονωμένο το φώς, σκοτεινή η καρδία.

Ακυβέρνητο νου ιδιαιτέρων κυμάτων,

συμβατό σκηνικό  αλιείας  θυμάτων.

Σκηνικό ειδεχθές, αλλοτρiων κυττάρων

χρονικό για ψυχές, ισοβίων ταρτάρων.

Τεχνητό το ευ ζην, αντιγράφεται λάθρα,

με ριμέικ προφίλ, και ανώμαλα άρθρα.

Γλωσσικό της Βαβέλ, μεταλλάξεις ελίκων 

εκτρωμάτων ροές, σε κανάλια εποίκων

Γνωμικό, κουρελιών ζωγραφίζει σε τοίχους.

με θυσίες αμνών, κι ακατάληπτους στίχους

Μυστικό ιερό, σε σπηλιά του Ταινάρου

η έσχατη σπονδή, για ταξίμι του χάρου,

Χαρακτό οχυρό, του απόδημου χρόνου,

Λελεγία  της Γής, πυραμίδα του Κώνου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

16/2/2016=18=9

Ωραίος ηρωικός

Διψά για ήρωες ο κόσμος, στα σκοτεινά που ανασαίνει,

έχει ξεχάσει πώς ο νόμος, είναι εκείνο που τον δένει.

Όσες ωδές με αυταπάτες, τόσα τα άγη στους αιώνες,

γιατί οι ήρωες δεν είναι, ανδριάντες και ξερές εικόνες.

Διψά για ήρωες το πλήθος, κι όταν η τύχη δίνει σήμα

γεννά η ανάγκη την νοθεία, που την στολίζει ένα μνήμα

Έχει η αρετή γεράσει, και τα παιδιά της πεινασμένα

φρούδα τροφή η ευκαιρία, σαθρά μετάλλια κερασμένα.

Μες’ την μετρήσιμη αντάρα, ο θάνατος εξιλεώνει

κλέβει από την ζωή τη σμίλη, ελπίδας άγαλμα υψώνει.

Έτσι το νάνο γιγαντώνει, ζητώντας το κενό να θρέψει

και με ηρώων εκμαγεία, τις εντυπώσεις θα μας κλέψει.

Ήρωας είναι ο κανένας, που η κάθε μέρα στεφανώνει

χαρίζοντάς του ένα  άστρο, που την ψυχή αναπτερώνει.

Ανώνυμοι χωρίς φανφάρες, χάρες η λύπες ίδια κάνουν,

ερείσματα των επισήμων, που περιμένουν να πεθάνουν.

Ήρωα μέγιστε σε ξέρω, ας μην σε νοιάζεται κανένας

για χάρη σου λοιπόν στεριώνω, ηρωικά σημάδια πένας.

Εσύ που εσένα τιθασεύεις, κι αναχαιτίζεις κάθε λόξα,

ο κόσμος δεν θα σε τιμήσει, ζητάει εκφυλισμένη  δόξα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

12/2/2016=14=5 

Αρμονία

Μια πεταλούδα στον ιστό μιας αράχνης…

Ένα χέρι, προσεκτικά την ελευθέρωσε..

Η πεταλούδα, κέρδισε την ζωή…

Η αράχνη, δεν έχασε τον ιστό της…

Το χέρι δεν είχε κανένα όφελος…

Είναι η ελευθερία της ζωής…

Είναι ο αγώνας στην ζωή…

Είναι η αγάπη για την ζωή..

Το χέρι μπορεί να το πεις και «θεό».

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

6/2/2016

Εμμονές

Εκλεκτοί κάθε πόρτα, συνέχεια κτυπάμε,

Εκλεκτοί δίχως ψόγο, στου βίου το ρέμα,

Εκλεκτά τα όνειρα μας να ζούμε ζητάμε,

Εκλεκτά και ο χτύπος κυλάει στο αίμα.

Μοναχοί σ ένα τούνελ στενό περπατάμε,

Μοναχοί δίχως μάτια, αυτιά, ούτε πόδια,

Μοναχά τα φτερά μας ηχούν, που πονάμε,

Μοναχά τα δειλά, στην ψυχή μας εφόδια.

Μαλθακοί σαν πηλός σε τροχό κεραμέα,

Μαλθακοί και ο νους η ψυχή και το σώμα,

Μαλθακά ακουμπάνε σε αγγίγματα νέα,

Μαλθακά οι σκοποί ξαναγίνονται χώμα.

Ορατοί οι χρησμοί που μας δένουν μοιραία,

Ορατοί και οι λόγοι, που υφαίνουν το νήμα,

Ορατά τα σημάδια χαράζουν, εικόνα λαθραία,

Ορατά και τα λάθη κριτές, σε μετέωρο βήμα.

Νοσηροί οι νεκροί, που ανοίγουν το δρόμο,

Νοσηροί και οι άλλοι που μένουν στην άκρη,

Νοσηρά και με θράσος  ξεσκίζουν το νόμο,

Νοσηρά δεδομένα γεμάτα ακόμα με δάκρυ.

Εραστές του ονείρου θεού και ανθρώπων,

Εραστές των αρχείων της Γής από έλξη,

Ερρωμένα, στοιχεία ανύπαρκτων τόπων,

Ερρωμένα, οι μνήμες το χθες, και η έξη.

Στωικοί σε σπηλιά με ανήλιαγο αστέρι,

Στωικοί στα σκοτάδια σαν πτώμα σε κύμα,

Στωικά επαιτούμε και τείνουμε χέρι,

Στωικά και το τέλος ζητά κάποιο θύμα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

6/2/2016=17=8

Αυτοαναγέννηση…

Ο πλέον επικίνδυνος φίλος, είναι η Μνήμη...

Αυτή διαμορφώνει τον χαρακτήρα....

Και χαρακτήρας είναι το "εγχάρακτο"...

Μια διαφορά, μεταξύ υπολογιστού, και εγκεφάλου, όσον αφορά την μνήμη...

Στον υπολογιστή αρκεί ένα "Delete", ή ένα "format"...

Στον εγκέφαλο η μνήμη είναι κατεστημένο, και η αμνησία επικίνδυνη...

Η ψυχή επιφέρει την ολική επαναφορά, η καταστρέφοντας ολοσχερώς την ύλη, η κυριαρχώντας στην λογική...

Ποιος όμως έχει ψυχή, να επανέλθει, να ξαναγίνει άγγελος;

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

4/2/2016=15=6