Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Οἵ τε Λάαν εἶχον…….

Στην  πέτρα που σκαλίσαν οι προφήτες
ραγίζουν στους αιώνες οι γραφές.
Πάνω της ασελγούν θανάτου αλήτες
Μα το ηλιοφώς στεγνώνει τις ραφές.

Καθένας από εμάς σπάει κομμάτια
όνειρα εφιάλτες σβήνουν οι αυγές.
Δαφνόφυλλα κοσμούν τα μονοπάτια
μιλά η σιωπή, και πνίγει τις κραυγές.

Πίσω  απ την χάλκινη της μοίρας πύλη
σπόροι του χρόνου σπάρθηκαν δειλά.
Τους πότισαν οι πράξεις με την σμίλη
Αυτών που ξέρουν, μα κανείς δεν ξέρει πιά

Είναι η γνώση ο θανάσιμος μας φίλος,
όταν κανένας δεν θα λέει κανενός.
Στα χέρια ανόητων, σβήνεται ο ήλιος
το μέλλον είναι απαρτία του μηδενός

Η σύγχυση είναι η καταστροφή μας
γιατί σερνόμαστε σε λάθος μονοπάτια.
Να καταφέρουμε να βρούμε την στροφή μας,
γέλιο να ανθίσει πάλι, στα θλιμμένα μάτια.

Στο πίσω μέρος του μυαλού που αγνοείται
μπορούμε όλοι να καθίσουμε λιγάκι.
Βρες τους παλμούς, και νοιώσε πώς δονείται
το μέγα τιμημένο της ψυχής κορμάκι.

Ακροβασίες της ζωής σαν πεταλούδες,
Είναι ατσάλινο το νήμα του θανάτου.
Τα λόγια μόνα τους, ελπίδες φρούδες
Και Γολγοθάς, η στάση του Πιλάτου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
25/5/2014=19=10=1

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Άφες αυτοίς αγγέλειν

Μάγισσα Κίρκη, θα σε βρω, στο δρόμο της οδύσσειας του ονείρου 
το πρόστυχο ραβδί σου το ξερό, θα κάψω στα γυρίσματα του απείρου
Η στάχτη του χαμένη στο νοτιά, η θάλασσα τα ξόρκια θα σκορπίσει
ο ήλιος να σκαλίσει την φωτιά, να γεννηθεί ζωή να σε γκρεμίσει

Τα σκορπισμένα λόγια του βοριά, σε ατσάλινο σχοινί θα τα στεγνώσει
Η  ανατολή θα σπάσει τα λουριά, να βρει κουράγιο να σε μαστιγώσει
θα ξαναπάρουν σχήμα τα βουνά, στην δύση ο ουρανός δεν θα ματώνει
δίχως ποτέ, και δίχως πουθενά, ανέσπερο το φώς που εξημερώνει.

Μια πεταλούδα μια ψυχή και ένα λουλούδι, σε μια πατρίδα πέτρινη φτωχή
Γράφει στις πέτρες της μικρό τραγούδι, Φτηνό το τέλος μα πανάκριβη η αρχή.
Το καντηλάκι μας θα φέγγει το σκοτάδι, όσο χρειάζεται πάντα παντού και ως,
την αρμονία της ψυχής μας με τον άδη, να βρούμε, και να τυλιχτούμε με το φως

Σκλάβοι του φαίνεσθε ελεύθεροι του είναι, γονείς με δύσκολες επιλογές
Νέα γενιά στον πειρατή σου μείνε, σκίσε και κάψε τις ακάλυπτες πληγές
Έτσι  ο αέρας θα σηκώσει και θα πάρει, την αμαρτία που σκοτίζει το μυαλό
Φτάνει ξημέρωμα με λεβεντιά και χάρη, δίνει ανάσα στον κατάξερο πηλό

Κόντρα στις ψεύτικες κραυγές του δρόμου, ασπίδα άτρωτη μοιραίας επαφής
σινιάλο νάχει τις αυγές του κόσμου, ν΄ανοίξει τις σφραγίδες της γραφής.
Σαν από θαύμα σε ψυχές αρχαίες, έξω απ τον χρόνο, σε ένα τόπο δανεικό
Χέρια απλωμένα στήνουν τις παρέες, δεν σε πληγώνω, που διαλέγω ενικό.

Έπλεξα στα φτερά του Αγγέλου το χρησμό σου όταν τελειώσει η αλήθεια θα φανεί.
Δεν δίνουν χάρισμα αστέρια στ' όνειρο σου, αν δεν μπορέσεις να τεντώσεις το σχοινί.
Μια εξουσία ένα ύφος ξεριζώνει τα παιδιά του, ξέρει τι θέλει και το κάνει εφαρμογή
Είναι ευτυχία που χωρίς την άδεια του, λουλούδια ανθίζουν και μαραίνουν την πληγή.
Ταπεινωμένοι και καταφρονεμένοι, το τίποτα είναι τα πάντα για σας.

 ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
23/5/2014=17=8

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Προσομοίωση

Σαν αγκαλιά που κλείνει μόνο μ αγκαλιά κι απέ κλειδώνει,
Σαν το πουλί όταν το ταίρι του χαθεί, μονάχο μαραζώνει

Σαν ίσκιος που χωρίς το φως, σε κρύες νύχτες αργοσβήνει,
Σαν σκόνη που γυρνά χωρίς σκοπό, με τού βοριά την δίνη

Σαν αποχρώσεις της ζωής φτηνές, δεσμά κορδέλες ξεβαμμένες
Σαν ουρανός που γράφει ακούσια ποινές, γραμμές φαρμακωμένες

Σαν δύο χέρια κρεμασμένα στο κενό, ξεροί σβησμένοι φάροι
Σαν κούτσουρα σε πόλεμο φτηνό, αδόξαστοι  νεκροί φαντάροι

Σαν χείλη που δεν ξέρουν, και δεν έσμιξαν ποτέ στ΄αλήθεια
Σαν πέταλα θλιμμένου λουλουδιού, σε νερωμένα παραμύθια

Σαν μάτια που δεν άγγιξαν το φώς, σβησμένα έρημα αστέρια
Σαν στήθη που δεν έφτιαξαν φωλιά, κυνηγημένα περιστέρια

Σαν παρομοίωση, η σκέψη  ακροβατεί, ουσία, επιφάνεια και βάθος
Σαν προσομοίωση, χαζεύει η ζωή, εικόνα, αποτύπωση και λάθος.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
15/5/2014=18=9  

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Πνεύμα ζωής

Ταυτίστηκα στη γύρη σου, προσαρμοσμένη ελπίδα
Κόβω πτυχές από ταυτά και γλύφω μια σφραγίδα.

Πέμπτη ουσία στη γραφή, έβδομη νότα ο κόσμος
Μυρίζει όταν προσκυνάς, γαριφαλιά και δυόσμος

Φορέματα σε τύλιξαν, σκληρά τόσους αιώνες
Σκεπάζουν δήθεν με ντροπή, αειθαλείς λαγόνες
 ΄
Και συ ζωή που γέννησες κι ανάστησες σε βράχους
Πονάς και κλαις αθόρυβα, που εκτελούν άμαχους

Ασπίδα χιλιοπόλεμη, καθήκον του Σπαρτιάτη
Στρώμα θα γίνεις σε παιδί, και κλίνη σε διαβάτη

Αν Ταν σημαίνει ο τόπος μου, και Λα είναι φυλή μου
Δεν θα χρειαστούν τα τείχη σου, ανάσανα καλή μου

Σταγόνες αίμα τ΄ουρανού, και σπέρματα του Κρόνου
ποτίζουν δάκρυα την γη, γεννούν μνηστήρες θρόνου  

Ζευγαρωμένα Διάφανα, δυο χέρια που ενώνω
Βρίσκουν ζωή στην έρημο, με μια αγκαλιά τους μόνο.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
23/5/2014=16=7 

Θαύμα


Θα κοιμηθώ σ΄ένα καθρέφτη
σε μια οθόνη με βαρύγδουπο τελάρο.
Να κόψει σύριζα του ψεύτη
σαν ατραξιόν τ’ ολόλευκο κολάρο

Θα θυμηθώ σ΄ένα βιβλίο
μισές σελίδες, και τσαλακωμένες.
Να ζωντανέψει το σχολείο,
ζεστές παλιές αυλές ασβεστωμένες

Θα κλειδωθώ σε μια αχτίδα
μικρή πορτούλα με κλειδί τον ουρανό.
         Του αγγέλου μου μόνη φροντίδα
          να δίνει ουσία στο φτηνό κενό
           
          Θα κρατηθώ αγνή ψυχούλα
σε πεταλούδας εύθραυστα φτερά.
Να αρχίσει μια ψιλή βροχούλα
να γίνουν πάλι όλα καθαρά.

Θα αρνηθώ, τα θα στο χρόνο
κύκλος το μέλλον, κέντρο η στιγμή.
         Κομματιασμένα, διαρκώς ενώνω,
         κλείνω το σύμπαν σε μία ρωγμή.

          ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
          13/5/2014=16=7

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

Μονόλογος Διαλόγου.

Θέλω!!!
Χωρίς να σκεφτώ.
Σε ένα ολοκληρωμένο και αρμονικό σύνολο τα πρέπει και τα θέλω βρίσκονται σε αρμονική σύνθεση!
Ήθελε το ξέρω, είμαι κομμάτι του, και μου επιτρέπει να γνωρίζω όσα μου επιτρέπει!
Δεν είμαι παρατηρητής εκτός, είμαι πολεμιστής εντός!
Για μένα μόνο.
Οι άλλοι είναι ελεύθεροι να είναι ότι θέλουν!
Κατανοώ ότι κατανοώ και όχι ότι μου επιβάλουν να κατανοήσω! μια άλλη εκδοχή του θέλω, και του πρέπει, η ελεύθερη βούληση και η πρέπει αποδοχή!
Η ελευθερία και η Επιβολή.
Δεν είναι άψυχα τα ζώα!
Προϋπάρχουν του ανθρώπου, δεν έχουν την ομιλία μόνο, επικοινωνούν όμως καλύτερα από τους ανθρώπους.
Παράδειγμα της σκέψης μου για τα θέλω και τα πρέπει είναι οι αντιδράσεις ενός μικρού παιδιού.
Πιστεύω εκεί μπορεί κάποιος να διακρίνει τις βασικές ιδιότητες της ψυχής!
 Δέν θα διαφωνήσω, ο καθένας έχει τις αντιλήψεις του!
Υποστηρίζω όλα αυτά με την προϋπόθεση πώς λογική σημαίνει το επίκτητο, και όχι εκείνο που είναι χαραγμένο μέσα μας. (κάποια ζώα όταν πεθάνει το ταίρι τους είναι ανέραστα μέχρι να πεθάνουν , κύκνος).
Τα ταπεινά σπουργίτια μεγαλώνουν τα νεογέννητα με έναν τρόπο που θα ζήλευαν οι άνθρωποι.
Ο σκύλος όταν νοιώθει ότι θα πεθάνει βρίσκει ένα μέρος μακριά από το σπίτι και πεθαίνει μόνος.
Δεν μπορώ να σου απαντήσω πλήρως τι σημαίνει θέλω χωρίς να σκεφτώ, θα έπρεπε να γράφω σελίδες, μόνο ένα παράδειγμα:
" Aγχωμένος και κουρασμένος, από την ταλαιπωρία της μέρας,
χάνομαι στα ράφια πολυσύχναστου σούπερ μάρκετ,  ανάμεσα στις τιμές και στις ανάγκες μου..
Σαν όνειρο σηκώνω τα μάτια, και συναντώ τα μάτια ενός αγγέλου, που έχασε τον δρόμο του και βρέθηκε εκεί.
Μια ζεστή γλυκιά με διαπερνά.
Χωρίς να σκεφτώ ΘΕΛΩ να τον αγκαλιάσω, και να αγγίξω με τα χείλη μου κάτι στο πρόσωπο του οτιδήποτε.
Σκέφτομαι όμως και δεν το  κάνω.
Σκέφτεται και εκείνη και χάνεται σε άλλο διάδρομο!!!"
Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Έρωτας και αγάπη το ίδιο.
Η αγάπη μια ψυχική ιδιότητα, η ουσία της ψυχής, χρειάζεται τον έρωτα για να εκφραστεί στον υλικό κόσμο.
και ο έρωτας γίνεται κομμάτια για να εκφράσει την αγάπη.
Εκρηκτικότερη μορφή του, ο έρωτας που οι περισσότεροι επικαλούνται.
Υπάρχουν όμως χιλιάδες άλλοι έρωτες, για όλα όσα αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις.
Και υπάρχουν ακόμη περισσότεροι για όσα δεν αντιλαμβάνονται.
Ότι είναι ο έρωτας για την ζωή, είναι ο θάνατος για την άλλη ζωή! 
Μα η θεϊκή ουσία ήθελε(όχι η ανθρώπινη φύση).... και δημιούργησε την αρχή!
Πιστεύω στην διαφορετικότητα των θέσεων, είναι γενεσιουργός αιτία.
Δεν επιδιώκω τίποτα από κανέναν, δεν παίρνω τίποτα αν δεν μου δοθεί!!
Ο θεός αγαπάει τον άνθρωπο, και ο άνθρωπος αγαπά την δημιουργία!!
Θέλει ο Θεός;
Και οι εκφράσεις "θέλημα θεού", "θεού θέλοντος" τι είναι;
Και η επιθυμία έχει σχέση με το θέλω;
Επιθυμώ σημαίνει, τοποθετώ κάτι πάνω στο θυμικό μου, στα αισθήματα μου. θέλω τι σημαίνει;
Nομίζω σημαίνει, έχω πρόθεση, σκοπό, υπάρχει μια λεπτή διαφορά εννοιολογική από το επιθυμώ.
Eίμαι ου τι δανος άλλωστε, αληθινά!!!
Ας παραμείνω απόψε θνητός, το έχω ανάγκη.
Καλή Ανατολή
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
10/5/2014=13=4

Πέμπτη 8 Μαΐου 2014

Άχρωμοι αιώνες


Αυτές οι μέρες που γεννούν
τις νύχτες που ουρλιάζουν.
Ψόφια  αγρίμια κυβερνούν
μαύρα κοράκια κράζουν. 

Πνοή δροσιά και αίμα μου
Με τι να σε χορτάσω.
Είναι θόλο το βλέμμα μου
πεθαίνω πριν γεράσω.

Του γυρισμού το άδικο
στενόμακρο σοκάκι,
με βάφτισε κατάδικο
με μύρωσε φαρμάκι.

Τόσους αιώνες άνοια
στο τίποτα χυμένος,
σε σκοτεινή παράνοια
απάνθρωπα  δεμένος.

Πιάνο γαλάζιο αλμυρό
ξανθή νότα στα χείλη.
Ανέμισε το μπολερό
δώσε ρυθμό στην υλη.

Φέρε κοχύλια πορφυρά
Κάνε τα φύκια στρώμα.
Αρχόντισσα μου και κυρά
          να βρει η ψυχή μου σώμα.

Να γίνω άμμος καυτερή
φρέσκια λιωμένη λάβα.
Στα κύματα γερό σκαρί
λουλούδι στη λιακάδα.

Άμα η ομίχλη διαλυθεί
όταν η πόρτα κλείσει,
ο ένας κόσμος θα χαθεί
κι ο άλλος θα κερδίσει

Φώτα του χάους ωσαννά
την νύχτα θέλουν μέρα.
Άγγελοι κόβουν φωτεινά
του σκοταδιού την λέρα.

Αχνοσκιές ασύλληπτες
Πολεμιστές του Άδη.
Μαζί με σας,  με φοίνικες
νίκες θα φέρνω βράδυ.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
8/5/2014=20=2