Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Quo vadis ?

Το κάθε σούρουπο σ΄ αρπάζει απ το χέρι,
βουή στα αυτιά σου, η ημέρα που γλιστρά,
Μυρίζουν μόσχο κάθε βράδυ τέτοια μέρη,
σαν λιτανείες στ΄ ανηφόρια του Μυστρά. 

Γυαλίζει ο νιός, της μάγισσας τη σφαίρα,
ξεθάβει ο γέρος την ασπίδα της τιμής,
κούφιοι χρησμοί σκορπάνε στον αιθέρα,
μισοσπασμένοι απ΄ τα χέρια της μαμής.

Σε σάπιες ράγες καθηλώνονται βαγόνια,
χωρίς ελπίδα για τροχιά προς το καινό.
άγουρη νιότη, στοιβαγμένη σε μπαλκόνια,
μ΄ αίμα σφραγίζει τις συνθήκες σε πανό.

Όλους μαζί, το κάθε σούρουπο μας βρίσκει
Κι ας  προχωράμε χωρισμένοι στη βροχή
Μοιάζει η ελπίδα με παμπόνηρη παιδίσκη
που είναι στ΄ αλήθεια η γερασμένη ανοχή.

Λέξεις αλλήθωρες ζαβές, η γλώσσα γνέθει
και λάσπη αόρατη, πετάει ο καιρός.  
Τι προσβολή στη λογική μου  αυτή η μέθη
καθάρισε με, να πεθάνω καθαρός.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
21/12/2017=16=7

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ηλιοσχολιασμοί