Ευχές σε Στενωπό

Ευχές 

Καθώς πετάμε, στην νοητή γραμμή των αιώνων,, αργά σαν «κλέφτες» στον αέρα,

καθώς τα «άλλα» τα μεγάλα και ανώτερα τρέχουν τόσο πολύ που γίνονται φως….

Δεν κατάφερα να αποφασίσω τι θα ήθελα να μου φέρει ο Αϊ Βασίλης….

Ο άγγελος που με συντρόφευε δεν μου έδωσε οίστρο, κι ανάποδα σαν πέστροφα, στου ποταμού το ρεύμα, βρήκα την θέση του σωστή , πρωτότυπη και θεία…

Δεν θέλω ΤΙΠΟΤΕ, έχω τα πάντα όσα χρειάζεται ο άνθρωπος να δώσει…

Ψυχή, αισθήματα, αύρα, θεό… 

Θέλω το ΤΙ, ΠΟΤΕ θα ορίσει, να γίνω ΕΓΩ, ΕΣΕΙΣ… μια αχτίδα φως.

Κι ακόμα πότε ΕΣΕΙΣ…ΕΓΩ του κάθε άλλου….σύμπαν και ήλιος.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

31/2/2012=12=3

Στενωπός 

Όλη μας η ζωή, σε δύο λιθάρια ανάμεσα συνθλίβεται.

Το ένα τα πρέπει του αλλουνού, και το άλλο τα δικά μας.

Και από την σύνθλιψη, ρέει ένα λάδι, που το καντήλι του έρωτα, κρατάει αναμμένο.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

3/9/2013=18=9

Ανάρτηση : 1/9/2025=19=10=1

Ένα κείμενο που λέει πολλά...

"Καλώς ήρθατε στον 21ο αιώνα"

Εδώ το σεξ είναι δωρεάν και ο έρωτας έχει γίνει μια τσέπη γεμάτη εισιτήρια.
Εκεί που το να χάσεις το τηλέφωνό σου είναι χειρότερο από το να χάσεις τις αξίες σου.
Εκεί που το μπάνιο έγινε φωτογραφικό στούντιο , το ιδανικό μέρος για εγγραφή.
21ος αιώνας όπου άνδρες και γυναίκες φοβούνται την εγκυμοσύνη πολύ περισσότερο από τον HIV.
Εκεί που η πίτσα έρχεται πιο γρήγορα από ασθενοφόρο.
Εκεί που τα ρούχα καθορίζουν την αξία ενός ατόμου, και το να έχεις χρήματα είναι πιο σημαντικό από το να έχεις φίλους ή ακόμα και οικογένεια.
21ος αιώνας, όπου τα παιδιά μπορούν να αρνηθούν τους γονείς τους για εικονική αγάπη.
Εκεί όπου οι γονείς ξεχνούν να μαζέψουν την οικογένειά τους γύρω από το τραπέζι για ένα αρμονικό δείπνο, μιλώντας για την καθημερινότητα ενώ διασκεδάζουν στη δουλειά ή στο τηλέφωνό τους
Εκεί όπου άντρες και γυναίκες συχνά θέλουν σχέσεις χωρίς δέσμευση και η μόνη τους "δέσμευση" είναι να ποζάρουν για φωτογραφίες και να αναρτούν στα social media ορκίζοντας αιώνια αγάπη.
Όπου η αγάπη έγινε δημόσια έργο.
Εκεί που οι άνθρωποι ξεχνούν να φροντίσουν το πνεύμα τους...
Εκεί που κοστίζει περισσότερο να έχεις το επιθυμητό σώμα του «κόσμου της τέχνης» παρά ένα πτυχίο κολεγίου.
Όπου μια φωτογραφία γυμναστηρίου παίρνει πολύ περισσότερα likes από μια φωτογραφία μελέτης ή κάνοντας καλό.
21ος αιώνας, εδώ επιβιώνεις μόνο αν παίζεις με τον "λόγο"
και καταστρέφεσαι αν ενεργείς με τη "καρδιά. "

Αγνώστου συγγραφέα!!! 

Αλιεύθηκε από Face book

Άλτα Μάινα

Μόνο ψηλά σαν άνεμος σου πάει….

Μόνο βαθιά σαν του θεού το όραμα σου πρέπει…

Μα είσαι απ’ τα κόκκαλα δεμένος, σε τόπους οργισμένους και ξερούς…

Δεσμώτης με αγκάθινο στεφάνι, αίμα να στάζουν οι πληγές σου και νερό μαζί.

Δεν σε φοβάμαι σκοτεινιά, όσα κι αν σύννεφα μαζεύεις στο μυαλό μου…

Πάντα θα τρέμεις την ανάσα την καυτή του ήλιου..

Κι αν κουβαλάς συχνά βρώμικο χώμα, δεν θα μολύνεις της μητέρας γης τον κόρφο.

Θα βγάζει η Γαλακώ λευκόχρωμο νερό όλες σου τίς βρωμιές θα καθαρίζει.

Κι η ταπεινή ροδιά, με γούρια τα κλαδιά τής θα στολίζει

Δεν θα νικήσεις σκοτεινιά απλά γιατί δεν ξέρεις, δεν έχουν φτέρνα τα τριαντάφυλλα, με τα φαρμακερά σου βέλη να πληγώσεις

Και εγώ δεν έχω αντίτιμο το νόμισμα που το φιλούσα κόρη οφθαλμού, να το δώσω στον βαρκάρη……το ξόδεψα ανούσια…

Έτσι θα μείνω εδώ στο πέτρινο δικό μου αλώνι….μαζί σπορέας και θεριστής.

Αν δεν υπήρχαν σύννεφα, δεν θα ΄χε ο ήλιος τόση αξία…

 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Έμπνευση :  4/6/2014=17=8

Δημοσίευση : 8/11/2023=26=8

Ανάγκα εστί...

Για σένα που το όνειρο, φεγγάρι ολόγιομο ανάστησες, μ΄ένα φιλί το βράδυ!

Για μένα που σ΄απάτητες κορφές, τίς νύχτες γύρευα το δρόμο μιας ανατολής γαλάζιας.

Για μας που δεν μπορούμε άλλα, παρά μόνο φεγγαρένια βήματα, θαλασσινά μεθύσια, και βουνίσιους έρωτες παντοτινούς.

Γι’ αυτά θα γράφω, θα μιλώ, και θ΄ανασαίνω.

Για αυτούς που μιαν ανατολή σταμάτησαν τον ήλιο, με μια σφαίρα.

Για αυτούς που ένα πρωινό, τα σιωπηλά νερά τους κέρδισαν.

Για μας που τόσο μικροί, βλέπουμε του αητού το ζύγιασμα, αλλά και για τούς άλλους περισσότερο, που κολυμπούν στης λήθης το ποτάμι…

Για αυτά θα γράφω.

Κοιτάζοντας πίσω, μπερδεύεται η ανατολή με την δύση.

Αγναντεύοντας ίσια μπροστά και μακριά, ενώνεται ο βορράς με τον νότο.

Βλέπω μπροστά και παίρνω ελπίδα για να πω καλημέρα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Έμπνευση : 24/10/2013=13=4

Δημοσίευση : 6/11/2023=15=6