Ο γυμναστής κι ο εξωγήινος…

Καίτη Δροσίνη

Περιμένοντας το πλυντήριο να ολοκληρώσει και χωρίς η τηλεόραση να παρουσιάζει κάτι ενδιαφέρον, χάζευα στο μπαλκόνι μου τρώγοντας ξηρούς καρπούς το απέναντι διαμέρισμα.
Πριν ένα μήνα μετακόμισε νέος γείτονας, γυμναστής κορίτσια με μπράτσα τούμπανο και χωρίς τατουάζ.
Κάθε βράδυ μετά τις επτά αφιερώνει μια ώρα στον διάδρομο γυμναστικής, προς το τέλος ιδρώνει και βγάζει και το φανελάκι, σήμερα άργησε και μου τελειώνουν και οι πασατέμποι…
Χτυπάει το τηλέφωνό μου αλλά δε σηκώνομαι από το κάθισμα με τίποτα…
Βλέπω ότι σκύβει και σχηματίζοντας χιαστί τα χέρια του τραβά προς τα πάνω το φανελάκι…
-Έψιλον!
Τι κάνεις;
Μου έλειψες τρελογήινο πλάσμα!
-Βρε καλώς τον!!!
Επιτέλους κατέβηκες δίμετρε Αρειανέ μου, πόσοι μήνες πάνε αλήθεια… καλά είσαι αναίσθητος τελείως;
Δε σε νοιάζει αν ζω ή πέθανα!!!
Αίσχος σου!
-Έψιλον λυπάμαι αλλά γνωρίζεις πως δεν έχουμε τις δικές σας αισθήσεις, λειτουργούμε διαφορετικά να μη τα αναφέρω πάλι.
-Τι γίνεται;
Σας ανακάλυψαν τα Αμερικανάκια;
Όλο ότι βρίσκονται κοντά και πλησιάζουν και θα σας εντοπίσουν στον πλανήτη και μπλα μπλα…
-Αχ καλή μου γήινη, γεγονός είναι πως ποτέ δε βλέπουμε αυτό που είναι μπροστά μας και πάντοτε γνωρίζουμε τα πάντα για τους άλλους έστω κι αν βρίσκονται πίσω μας.
Σας μεταδίδουν ανοησίες, βλέπεις ακόμη τηλεόραση;
-Όχι βέβαια, μαθαίνω τα news από το φβ αν κι αυτό κατάντησε παρωδία… γράφει ένας αντιγράφουν χίλιοι και όλα γίνονται βαρετά.
Βέβαια ενοχλήθηκα πολύ με έναν τύπο που λανσάρουν για πρωθυπουργό ΘΕΟΣ φυλάξοι!
Κι όχι τίποτα άλλο, όταν το κάνουν πρωθυπουργό οι ίδιοι θα τον βρίζουν… τον άλιεν…
-Α όχι!
Σε παρακαλώ, έγινε χαμός στην φυλή μου εξαιτίας αυτού του ντίλερ, κάπου χαρακτηρίστηκε ως εξωγήινος… δε μου λες;
Έχει καμία σχέση αυτός με εμάς;
Αυτός είναι άγνωστης φυλής.
-Μωρέ και αγνώστου πατρός αλλά δε το λέμε παραπέρα…
-Έψιλον με καλούν και πρέπει να φύγω, σου υπόσχομαι να σε επισκέπτομαι πιο συχνά και σε παρακαλώ, πρέπει να διαδώσεις σε όλους ότι δεν γίνεται να στηριχτούν σε αυτό το πλάσμα, δονείται το σύμπαν τις τελευταίες μέρες!
-Εγώ τα λέω εγώ τα’ ακούω, εδώ τον θεωρούν «πολιτικό Μεσσία»
-Όχι φίλη μου, θα κάνετε λίγη υπομονή και θα εμφανιστεί εκείνος!
-Ποιος καλέ που πας;;;
Εξωγήινε! Γύρνα πίσω!
Αρειανέεε…κοίτα που κατάντησα και δεν έχω μύγδαλα να φωνάξω πιο παραστατικά!
Ποιος θα εμφανιστεί και τι να εννοούσε;!
Θα αρχίσω αρνητική προπαγάνδα για τα ρεζίλια, δε μπορεί κάπου θα ακουστώ κι εγώ, ίσως κάποιος νέος πολιτικός ή καλύτερα επαναστάτης έρθει από το πουθενά… που να χρωματίζεις τώρα έτσι όπως καταντήσαμε ουράνιο τόξο, μας πήραν στο ψιλό και οι εξωγήινοι…
Αχ όχι… έκλεισε τα φώτα κι ο απέναντι, τέλος η γυμναστική γι απόψε.

Καίτη Δροσίνη

Η σκοτεινή όψη του φωτός

Σαν η νύχτα αρχίζει, το λυκόφως ανθίζει,

πανδαισία χρωμάτων, πορφυρές εποχές.

Ο παράδεισος τώρα, σαγηνεύει την ώρα

Βασιλεύει ο κόσμος, κι΄ανατέλλουν ψυχές

Σαν η νύχτα απλώνει, τα βουνά χαμηλώνει

μαχαιρώνει την ύλη, ερμηνεύει χρησμούς

Μεταξένια η πλάση, σε ουδέτερη φάση

αφαιρεί τις διαστάσεις, ημερεύει ο νους.

Σαν η νύχτα γυρνάει, τα αστέρια ξυπνάει

ουρανό δεν προβάλλει, αγνοεί την αιδώ.

Του απείρου ο δρόμος, ένας άυλος κόσμος

αχρηστεύει το χρόνο, καταργεί το εδώ.

Σαν η νύχτα πονάει, το φεγγάρι γεννάει

την λιακάδα της μέρας, σε καθρέφτη θαμπό. 

Οι βουβές ενοχές μας, οι χαμένες ευχές μας

ασημένιες λεπίδες, στων ψυχών τον πομπό.

Σαν η νύχτα πεθαίνει, τούς νεκρούς ανασταίνει

με το φως μας ντυμένοι, στην ζωή της αρχής.

Θαυμαστός όποιος βλέπει, στο σκοτάδι που πέφτει

χωρίς μάτια, και ήλιο, με το φως της ψυχής.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

3/1/2016=13=4

Καλή Ανατολή

Διά ευχών των αρχαίων αχράντων ψυχών,

και μακάρων δαιμόνων ες αεί ευτυχών.

Με την αίγλη αγγέλων, αρρήτων ρητών,

κάθε έτος, αχτίδα χιλιάδων ετών.

Εκ σωμάτων ανδρείων, με εικόνα θεού

και προσώπων ομοίων, με ουσία λαού.

Με την ρώμη ταγμάτων, ωριαίου καιρού

κάθε έτος, παιάνας αρχαίου χορού.

Μετά  γνώσης ανθρώπου, με ουσία θεού,

και ελεύθερο πνεύμα, φωτοστέφανο νου,

με ιδέες του νόμου, και φωτός αγωγή.

Κάθε έτος, χαράζει μια καινούργια αυγή.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

2/1/2016=12=3 

Η πρώτη εντελέχεια

Κι όμως είναι εφικτό, ούτε έχει απώλειες, παρά μόνο  όσες εσύ θα επιβάλεις στον εαυτό σου..

Φτάνει να μάθεις πρώτα.... που είναι τα τρωτά του δράκου.
Κι έπειτα, συνειδητά να είσαι ένας, ένας μόνο.... κι όμως χιλιάδες "ένας".

Μύριες "Δούρειες ψυχές"

Μοναχός, και η πάχνη το λάθος διορθώνει,

Κάτι κρύβει ο αχός, στην πατρίδα την μόνη.

Ριζικό ατελές, η πυξίδα μας δήθεν,

κινητό ευτελές, το εδώθε κακείθεν.

Σιωπηλός, και το ρεύμα φιλτράρει τους ήχους

γλωσσικός πακτωλός, ζωγραφίζει σε τοίχους.

Θυμικό ασορτί, αοράτων κυμάτων,

αδηφάγων γιορτή, η βορά των θυμάτων.

Σκοτεινός, και το φώς αποβάλλει τους όρους

κεκαρμένος αμνός, σε στυγνούς μισθοφόρους.

Γνωμικό διφυές, ο θεός σε οθόνες

στάτους κβο ευφυές, η πελάτες η πόρνες.

Λαμπερός, και ο δρόμος αγκάθια σπαρμένος

ο σκοπός κρατερός, με ρομφαίες ζωσμένος.

Εφικτή εντολή, των αγγέλων αδεία,

μυστική προβολή, νοητή κουστωδία.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

25/11/2015=17=8