Η πρώτη εντελέχεια

Κι όμως είναι εφικτό, ούτε έχει απώλειες, παρά μόνο  όσες εσύ θα επιβάλεις στον εαυτό σου..

Φτάνει να μάθεις πρώτα.... που είναι τα τρωτά του δράκου.
Κι έπειτα, συνειδητά να είσαι ένας, ένας μόνο.... κι όμως χιλιάδες "ένας".

Μύριες "Δούρειες ψυχές"

Μοναχός, και η πάχνη το λάθος διορθώνει,

Κάτι κρύβει ο αχός, στην πατρίδα την μόνη.

Ριζικό ατελές, η πυξίδα μας δήθεν,

κινητό ευτελές, το εδώθε κακείθεν.

Σιωπηλός, και το ρεύμα φιλτράρει τους ήχους

γλωσσικός πακτωλός, ζωγραφίζει σε τοίχους.

Θυμικό ασορτί, αοράτων κυμάτων,

αδηφάγων γιορτή, η βορά των θυμάτων.

Σκοτεινός, και το φώς αποβάλλει τους όρους

κεκαρμένος αμνός, σε στυγνούς μισθοφόρους.

Γνωμικό διφυές, ο θεός σε οθόνες

στάτους κβο ευφυές, η πελάτες η πόρνες.

Λαμπερός, και ο δρόμος αγκάθια σπαρμένος

ο σκοπός κρατερός, με ρομφαίες ζωσμένος.

Εφικτή εντολή, των αγγέλων αδεία,

μυστική προβολή, νοητή κουστωδία.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

25/11/2015=17=8