Αν ήταν και πετούσα.

Αν ήταν και πετούσα  σαν αητός.

Σαν γερακιού φτερό, αέρας δυνατός. 

Πτήση ψυχής  στην όχθη του παντός

Σαν Άστρο τύχης,  κάλεσμα φωτός

Κύλισμα ευλογίας, θειος πειρασμός

Σαν πλεύση ουράνια, χρόνος μαγικός

Περήφανα κι απάτητα, θα σκέπαζα βουνά

Θα φώτιζα, λευκά ατσάλινα φτερά

Σαν βασιλιάς σκιές χλωμές στο πουθενά

Θα χόρταινα της θάλασσας την ερημιά.

Τα μάτια σου θα γέμιζα σκληρή φωτιά.

Θα ψήλωνα την μοίρα σου σαν λευτεριά.

Το σώμα σου θα τέντωνα καυτή σπαθιά.

Να τρέχει αίμα σε μενεξεδένια δειλινά. 

Αν ήταν και πετούσα  σαν αητός.

Σαν γερακιού φτερό, αέρας δυνατός. 

Πτήση ψυχής  στην όχθη του παντός

Σαν Άστρο τύχης,  κάλεσμα φωτός

Κύλισμα ευλογίας, θειος πειρασμός

Σαν πλεύση ουράνια, χρόνος μαγικός

Σύννεφα μαύρα, θα έδιωχνα παντοτινά

Φόβο δεν θα ένοιωθες ποτέ ξανά.

Πιστός φρουρός, για κάθε σου ματιά

Γη ουρανός αστέρια θάλασσα πλατιά.

Θεού σημάδια σε ονείρου αγκαλιά

Πόνο δε θάχες, ξόρκι  τα χρυσά φτερά.

Του παραδείσου ώρες, σε λιβάδια χλοερά.

Ο κόσμος όλος στην δική μου τη ματιά.

Αν ήταν και πετούσα  σαν αητός.

Κράξιμο τρόμου, ανατριχίλα στο κορμί

Σαν γερακιού φτερό, αέρας δυνατός.

Ψηλώνει ο ήλιος, το σκοτάδι καταργεί. 

Πτήση ψυχής  στην όχθη του παντός

Τρέμει ο κέρβερος, γονατιστός στη Γή.

Σαν Άστρο τύχης,  κάλεσμα φωτός

Ανάσα απλώνει  φεγγαρένια την αυγή

Κύλισμα ευλογίας, θειος πειρασμός

Για προσευχή, ο Λόγος άφωνη κραυγή

Σαν πλεύση ουράνια, χρόνος μαγικός

Γιορτή στο σύμπαν, κόκκινη ερωτική.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Αύγουστος 2012

Θερινό σινεμά.

Τρίζει σαν έρωτας σε κάθε βήμα το χαλίκι..

Γεμίζουν τα ρουθούνια μοσχοανάσες γιασεμιού...

Το φως υπνωτισμένο,  ζωγραφίζει την Αλίκη..

Κεντά την νύχτα, κάπου η φωνή του τριζονιού.

Βλέμματα αγκαλιάζουν την οθόνη με λαχτάρα.

Αυτιά στρατεύονται στις νότες του ρεφραίν..

Νοσταλγικά  γαργαλητά τα΄ακόρντα στην κιθάρα

Αχνοσκιές ερωτικού ρυθμού σε  διάφανο σατέν.

Τόσες ψυχούλες χάνονται στις λήθης το πηγάδι.

Γίνονται φαντασμένης μοίρας έρμαια, σιμά-σιμά  

κάτι αιθέριο απλώνεται στους θεατές το βραδύ,

Νυχτερινές νεραΐδες, βάλσαμο θερινό το σινεμά.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

4/9/2012

Την σκιά σου ακολουθώ

Στης καρδιάς τα μονοπάτια  τρύπωσαν τα διό σου μάτια.

Έρωτα μου ταξιδιάρη της ψυχούλας μου καμάρι

Λαχταράω να σε φιλήσω κι ύστερα ας ξεψυχήσω..

Λουλουδένια μου λατρεία, του κορμιού σου η μαγεία.

Την ζωή μου ανατριχιάζει, να σε πάρω μου φωνάζει

Να χαθώ να γίνω λιώμα , η να σκοτωθώ ακόμα

Την σκιά σου ακολουθώ..

Κι αν σε χάσω θα χαθώ.

Τρέμω μην σβηστεί ο ήλιος

Και την συννεφιά ξορκίζω.

Κάθε νύχτα έρωτα μου,

Καίγομαι στην κάμαρα μου.

Λατρεμένη αγκαλιά μου έλα στη ζεστή φωλιά μου

Τα φιλιά μου λουλουδάκια, στου κορμιού σου τα σοκάκια.

Ο έρωτας να μας ματώσει και ποτέ μην ξημερώσει.

Κόκκινο κρασί κερνάει, και η αγάπη μας μεθάει

Στα ουράνια ταξιδεύω, ομορφιά μου σε λατρεύω.

Είσαι μόνιμη μου έννοια, μοίρα μαργαριταρένια. 

Την σκιά σου ακολουθώ..

Κι αν σε χάσω θα χαθώ.

Τρέμω μην σβηστεί ο ήλιος

Και την συννεφιά ξορκίζω.

Κάθε νύχτα έρωτα μου,

Καίγομαι στην κάμαρα μου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

15/10/2012

Δεν θα Υπάρχω, αλλά θα Είμαι.

Δεν θα με βρεις ποτέ στο κύμα, που χτυπιέται με το αγέρι.

Δεν θα με χάσεις στα φαράγγια της ρουτίνας του πυθμένα.

Δεν θα με πλέξεις με τα φύκια που χορεύουν με το ρέμα.

Θα με γυρέψεις νύχτα, σ’ αμμουδιά ερωτική το καλοκαίρι.

Θα με απιθώσεις βότσαλο λευκό, γλυκά σ’ άμμο παρθένα.

Θα με κρατήσεις ζωντανό απλά, με ένα σου μόνο νεύμα.

Δεν θα μ’ απλώσεις σ’ ομιχλώδη κάμπο να σκορπίσω.

Δεν θα με βγάλεις σε κοιλάδες, που μυρίζουν υγρασία.

Δεν θα με δώσεις σε ποτάμια ήμερα, λίμνες, και βάλτους.   

Θα με κρεμάσεις σε κορφή, ψηλού βουνού να προσκυνήσω.

Θα με χωρέσεις στο λακκάκι του λαιμού σου οπτασία.

Θα με κερδίσεις τρυφερή ανεμώνη, σε μπαξέ με κάκτους.

Δεν θα με στείλεις νούφαρο, κι ας είναι μαγικό πάνω σε λίμνη.

Δεν θα με σπρώξεις σε σχοινιά που πλαταγίζουν τεντωμένα,

Δεν θα με γράψεις αυλακιά, σε  άμμο να σβηστώ  στο κύμα.

Θα με κρατήσεις φυλακτό, γλυκό νερό σε κρυσταλλένια κρήνη

Θα με κεντήσεις στην ψυχή σου, ρόδινα  κεντίδια μεταξένια.

Θα με φορτώσεις σε όνειρα, λευκά με δίχως στάλα κρίμα.

Δεν θα με ψάξεις σε γυναίκας σκέλια, ιδρωμένο από πόθο.

Δεν θα με στήσεις άγαλμα να κάνω του μαρμάρου το χατίρι.

Δεν θα με λιώσεις, μέταλλο νεκρό στου καμινιού το στόμα.

Θα με κολλήσεις πυρομέλανο  τατού, στον μυρωμένο κόρφο.

Θα με στεγνώσεις ματωμένο ράσο, σε καλοκαιριού λιοπύρι.

Θα με μετρήσεις πόντο-πόντο με την νύχτα φλογισμένο σώμα.

Δεν θα κακιώσεις γη του πόθου τον βοριά,

Θα  ερωτευτείς στα κόκκινα δέντρου κλωνάρια.

Δεν θα πονέσεις όταν έλθει της νυχτιάς η ξαστεριά,

Θα σαι λαμπρή αχτίδα, σε βουβά νερόμυλου  λιθάρια.

Δεν θα γεράσεις ίδια σαν αυτούς, και σαν εκείνους.

Θα ζεις, ουρανοβάτης, καλπασμό λευκής φοράδας.

Δεν θα γευτείς  τους άγουρους της λησμονιάς καρπούς,

Θα’ μαι παντού φωτιά, δροσιά, αιθέρας, θα’ μαι ο ΑΔΑΣ.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

22/9/2012=18=9