Βοή βοώντος, εν τη Βαβέλ

Τι να πω και με ποιόν να μιλήσω,

στα σπουργίτια αψίδα θα στήσω.

Μοναχά στου βοριά την μανία,

τους αξίζει μια εύφημος μνεία.

Τι να πω, ν΄ ακουστώ στην αρένα,

υψηλά ντεσιμπέλ, και βαρήκοα τρένα.

Βουητό η ζωή, ανιάτων ρεκλάμα,

δεσμευμένη οδός, ανελέητο τάμα.

Τι να πω, η Βαβέλ βασιλεύει στο στόμα,

σαν ηχώ οι κραυγές, ασελγούνε ακόμα.

Πεθαμένοι θεοί με στοιχεία κατόχου,

και νεκροί ποιητές ανωνύμου μετόχου.

Θα μου πεις και θα πω, ότι θέλεις ν΄ακούσεις,

μα θα μείνω βουβός, στο σημείο της κρούσης.

Προβολή μας νουάρ, ραγισμένος καθρέφτης,

μετεώρων σκηνές, στον αέρα σαν κλέφτης.

 ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

23/1/2016=15=6