Κόρες και ιοί τεθνεώτων

Μια πεταλούδα, μια ψυχή, κι ένα λουλούδι

σε μια πατρίδα ξεχασμένη, πέτρινη, φτωχή,

Γράψαν στις πέτρες της, αιρετικό τραγούδι

φτήνια στο τέλος μας, πανάκριβη η αρχή.

 

Ένας φυγόδικος στα πλούτη δεσμευμένος

Χαροπαλεύει στου οργασμού την ερημιά

Άγρια  γίδια στα στερνά του φορτωμένος

χίλιες κατάρες μας σκυλεύουν τα κορμιά

 

Φτιαχτά πισθάγκωνα δεμένα κατακάθια

που αναμοχλεύουν καταστροφικές γενιές,

Γύρω μας σπέρνουνε παντοτινά αγκάθια,

για να πληγώνουν λουλουδάτες γειτονιές

 

Κι αν για τίς κόρες μοιάζει ο έρωτας ιδέα,

για τούς ιούς μοιάζει ο θάνατος σκοπός,

πώς να χορτάσει αυτό το τέρας κλοπιμαία,

πώς θα στηθούμε αλώβητοι ανδροπρεπώς.

 

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

20/5/2021=12=3