Τετέλεσται...

Είναι αυτοί μέσα στον λάκκο, που γυρεύουν κάποιον να τούς βγάλει…

Είναι και οι άλλοι μέσα στο τσουβάλι, που τα βλέπουν με την πρώτη ματιά όλα ίδια…

Με την δεύτερη διαφέρουν, με την τρίτη ακόμη και τα ίδια δεν είναι ίδια…είναι χειρότερα.

Τα κουφάρια κρυφά τίς νυχτιές αλωνίζουν,

και τ΄ αγάλματα γκρίζα το άσπρο λερώνουν.

Λυσσαλέοι καιροί κάθε βράδυ σφυρίζουν,

Και τον άψυχο νου με μανία σταυρώνουν.

Όλα αλλάζουν το βράδυ, που θόρυβο κάνει

το φεγγάρι χλωμό καλοσύνες δεν βλέπει.

Τρεμοσβήνει ο παλμός που μυρίζει λιβάνι

 και το ένδοξο πριν, στα χαλάσματα έρπει   

Μια γοργόνα χτυπιέται, πιασμένη στα δίχτυα

σαν ψυχούλα χαμένη, που κρυφά αιμορραγεί

Την ζητάει το κύμα  και φορτώνει ξενύχτια

καθώς δέρνει τούς βράχους επειδή του αργεί

Πιάνο γαλάζιο αλμυρό τριανταφυλλένια νότα

Ανέμισε το μπολερό  κάνε τον  ήλιο ρότα.

Δώσε στο φως τη δύναμη, και άνοιξε την πόρτα,

που αγρίεψε απ’ τον καιρό και πνίγηκε με χόρτα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

25/5/2023=19=10=1