Κόκκινος συναγερμός

Ποιο είναι το καλό και τι δεν είναι,

Μήπως είναι η νύχτα, που αδύναμους  χωρίς το χθες μας νανουρίζει…

Μήπως γιατί ψηλώνει τις δονήσεις, και το αδύναμο μας σώμα κυριεύει..

Ποιό είναι το κακό και τι δεν είναι,

Μήπως είναι η μέρα, που ανόητους  χωρίς το σήμερα πίσω γυρίζει.   

Μήπως γιατί ζυμώνει τις αισθήσεις, και το αχόρταγο  μας  θέλω ελλοχεύει…

Ποιο είναι το δικό μας και τι όχι.

Μήπως η δύναμη που δίνουμε στον άλλο…

Μήπως η αγάπη που ζητάμε από άλλους…

Νύχτα και μέρα, δύο ίδιες θέσεις, που αλλάζει ο ήλιος, μετρημένες με τον χρόνο..

Δικό μας το καλό και το κακό, με δείκτη την ελευθερία, σαν αέρας..

Δικός μας ο θεός, και εμείς δικοί του…

Η μια ψυχή… Το άγιο ένα…

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

29/8/2014=26/8

Η Αγάπη είναι η Αθανασία της ψυχής, και ο έρωτας η Θέωση του σώματος.

Γιατί φοβίζει η αγάπη,

γιατί ελάχιστοι μπορούν,

γιατί κανείς δεν δίνει κάτι,

μα όλοι παίρνουν ότι βρουν.

Είναι η αγάπη ελευθερία

είναι η αύρα της ψυχής

του καθενός η μπαταρία

το κάψιμο της ενοχής.

Δεν φυλακίζεται, δεν παίρνει

δεν επιβάλει, δεν ζητά,

όταν την πνίγουνε πεθαίνει,

απλά μονάχα αγαπά.

Γιατί ο έρωτας χαλιέται,

γιατί ελάχιστοι τολμούν,

γιατί βρομίζει και ξεχνιέται

όλοι αρκούνται να «πηδούν»

Είναι ο έρωτας ευήθεια,

είναι του σώματος γραμμή,

πνοή ζωής, θεού αλήθεια,

αθανασία μια στιγμή.

Δεν έχει νου, δεν λογαριάζει,

ανάβει φλόγα στους σφυγμούς,

κορμί που καίει, αίμα που βράζει,

μόνο ποθεί χωρίς φραγμούς.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

22/8/2014=19=10=1

Εκτός τόπου και χρόνου

Δεν ρωτάει μωρό μου ο έρως,

να φωλιάσει σε ένα κορμί

Ούτε ψάχνει κατάλληλο μέρος,

να γεμίσει μια άδεια στιγμή.

Σαν θεός το παντού κυριεύει

ξέρω τώρα καλά, πως μπορεί,

όταν είναι μακριά να χαϊδεύει,

καταργεί το μυαλό, που απορεί.

Σαν την θάλασσα φέρνει γαλήνη,

όλα σβήνουν χωρίς αφορμή.

Αεράκι δροσάτο στην πρύμνη,

μια βαρκούλα το κάθε κορμί.

Αγκαλιά μου μονάχη και άδεια,

λαχταράς να γεμίσεις ξανά,

ταξιδεύουν οι μέρες καράβια,

και οι νύχτες λιμάνια φτηνά.

Το υπέροχο «νοιώθω» στολίζει,

οι αισθήσεις μου φλόγες κενές.

Το σε «θέλω» μονάχο δακρύζει,

οι σταγόνες σκορπούν τις φωνές

Αν μπορούσα, να γίνω αέρας,

να με νιώθεις μονάχα  εσύ,

τα φιλιά σου η αύρα της μέρας,

κ΄η αγκαλιά σου, την νύχτα κρασί.

Μια λεξούλα βραχνά ψιθυρίζει

Μια λεξούλα γλυκεία κτητική

Μια ανάσα το «μου» με φλογίζει

Μια «αγάπη» καυτή, ερωτική.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

21/8/2014=18=9 

Το αστέρι της αυγής.

Ο Χρυσαετός, το απέραντο του ουρανού οργώνει…

Να σπείρει αστέρια ο Φαέθοντας…

Και κείνα… έρμα μου άστρα, σαν γεννηθούν ρωτάνε..

Τάχα ταιριάζουμε στο γαλανό σου χρώμα ουρανέ;

Για σας ζωγράφισε το πορφυρό, σε κάθε δειλινό ο ήλιος,

Έτσι σαν φεύγει, η αστροφεγγιά την νύχτα να ημερεύει.

Δεχτήκαν τ΄ αστεράκια την ευχή και την κατάρα,

Και τρεμοσβήνουνε δειλά, κάθε που φτάνει η νύχτα.

Μονάχα ο Αυγερινός, θρασύς κι απείθαρχος γιατί τον συντροφεύει η Πούλια..

Πεισματικά θα πολεμάει να λάμψει και την μέρα… κόντρα στον ήλιο.

Έλα Αέρινη Αυγή, και τον παλμό σου μέθα…

Έλα και βγες στον ήλιο με φτερά που Αγγελικά…

Έλα και βγες να λάμψεις…

Έλα και βγες στον ήλιο… κι ας καείς.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

16/8/2014=22=4