Μαρτοπουλάκι

Στάζει διαμάντια η ζωή τις μέρες που βουρκώνεις

καθώς τα συννεφάκια σου στον ουρανό απλώνεις.

Βρέχει ο ήλιος πέταλα, κι η νιότη σου λουλούδια

πώς να σε ντύσω βασιλιά, με λησμονιάς τραγούδια.

Κλάψε μα ρίξε μια ματιά, να σπάσει τον καθρέφτη,

σβήσε του χρόνου τη γραφή, όταν η νύχτα πέφτει.

Γύρνα και άκου την ηχώ, στης λήθης το πηγάδι,

κόψε το νήμα του αργαλειού, και κάψε το υφάδι.

Κλέβει μαλάματα η ψυχή, νεράιδες οι αισθήσεις,

χορεύουν στην ανατολή, οι μούσες αν ανθίσεις.

Βγάζει ο χρόνος άρωμα, η πλάση σου γλυκαίνει,

να μην πιστέψεις πώς δεν ζει, ότι καλό πεθαίνει.

Κλείσε τον κύκλο σήμερα, κάθε ασκί και χρόνος

σφιχτοδεμένα όνειρα, που δεν αγγίζει ο πόνος.

Αρχή ανθρώπου ξεκινά, ζήτω κι εγώ  μαζί σου

Οι συμπληγάδες έπεσαν, στο χάος της αβύσσου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

2/3/2016=14=5

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ 1η Έκδοση

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ - 1η Εκδοση by OYTIDANOS

Προσθήκη.. σε τρεις πράξεις

Φασισμός επικρατεί στα ενδόμυχα των περισσοτέρων ανθρώπων... και εκφράζεται κατά συρροή.

Οι "Ζωόφιλοι" στην πλειοψηφία τους καλύπτουν την δική τους ανάγκη και όχι του ζώου,

όταν του στερούν την ελευθερία του και το φυσικό του περιβάλλον.

Τα "κοινωνικά" δίκτυα στο net εκπέμπουν την απωθημένη διάθεση ανικάνων να "ζήσουν" στην πράξη,

και επιπλέον εκπληρώνουν τον βασικό στόχο της δημιουργίας τους,

να μαντρώσουν ανόητα πλήθη, και να τα οδηγούν στην αποχαύνωση.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις, το σλόγκαν που κυριαρχεί,

στην ουσία νεκρώνει το μυαλό και το υποδουλώνει στις αισθήσεις.

Μια λέξη όμως άπειρες εικόνες "άνθρωπος".

Τα έλλογα όντα εκπλήρωσαν τον σκοπό τους, χωρίς αποτέλεσμα, δυστυχώς.

Ο χρόνος τελειώνει.

Αποσύρονται στο πρανές, της πνευματικότητας τους, για να αποτελέσουν την "μαγιά" για το ερχόμενο.

Το ερχόμενο μετά τον "όλεθρο".

Άφες αυτοίς ου γαρ οιδασι τε,και ου γαρ βούλονται οιδέναι".

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

13/6/2015=18=9

Ψυχομαχώντας

Οι μαλάξεις στον νου με ενέσεις κενού και φτηνή σιλικόνη,

ύπουλες σαν οχιά , πνιγηρές σαν τριχιά, παγωμένη αγχόνη.

Σαν σειρήνες γλυκά, τραγουδούν μαγικά, η γελάνε η κλαίνε,

παγιδεύουν τ’ αυτιά, και με νότες φωτιά, την αντίληψη καίνε.

Οι θωπείες γλουτών σαν ροή ερπετών, αδυσώπητα χάδια

ανεβάζουν στροφές, ακυρώνουν μορφές, μα αφήνουν σημάδια.

Έτσι κάθε θνητός, τραγικά  προβλεπτός, υποκύπτει στην ύλη.

Ιαχές ηδονής, δεν αντέχει κανείς, οι εχθροί μοιάζουν φίλοι.

Οι συσφίξεις μυών με εικόνες θεών, σε ανάκλιντρα σκέλη

μυροφόρες  ροδιές, ακυρώνουν καρδιές, για ιδιώνυμα μέλη.

Επιβάλλουν ρητά, και χτυπούν ορατά, με εμβρύων κρανία

την δροσιά της χαράς, την αφή της πυράς, με απόρων μανία.

Οι δονήσεις ψυχών, με παλμούς προσευχών, αισθητή αρμονία

συντονίζουν ρυθμούς, θετικούς αριθμούς στις ζωής τα πηνία.

O ζευγάς της αυγής, δίνει στίγμα κραυγής, στα εδώλια του πόνου

καμπυλώνει το φώς, ξεπερνά μοναχός, την πλεκτάνη του χρόνου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

23/2/2016=16=7