Τετέλεσται...

Είναι αυτοί μέσα στον λάκκο, που γυρεύουν κάποιον να τούς βγάλει…

Είναι και οι άλλοι μέσα στο τσουβάλι, που τα βλέπουν με την πρώτη ματιά όλα ίδια…

Με την δεύτερη διαφέρουν, με την τρίτη ακόμη και τα ίδια δεν είναι ίδια…είναι χειρότερα.

Τα κουφάρια κρυφά τίς νυχτιές αλωνίζουν,

και τ΄ αγάλματα γκρίζα το άσπρο λερώνουν.

Λυσσαλέοι καιροί κάθε βράδυ σφυρίζουν,

Και τον άψυχο νου με μανία σταυρώνουν.

Όλα αλλάζουν το βράδυ, που θόρυβο κάνει

το φεγγάρι χλωμό καλοσύνες δεν βλέπει.

Τρεμοσβήνει ο παλμός που μυρίζει λιβάνι

 και το ένδοξο πριν, στα χαλάσματα έρπει   

Μια γοργόνα χτυπιέται, πιασμένη στα δίχτυα

σαν ψυχούλα χαμένη, που κρυφά αιμορραγεί

Την ζητάει το κύμα  και φορτώνει ξενύχτια

καθώς δέρνει τούς βράχους επειδή του αργεί

Πιάνο γαλάζιο αλμυρό τριανταφυλλένια νότα

Ανέμισε το μπολερό  κάνε τον  ήλιο ρότα.

Δώσε στο φως τη δύναμη, και άνοιξε την πόρτα,

που αγρίεψε απ’ τον καιρό και πνίγηκε με χόρτα.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

25/5/2023=19=10=1

Φως εκ του ανεσπέρου φωτός…

Άξιον εστί, να προσπερνάς τα εφήμερα τα μικρά και τα γήινα…

Άξιον εστί, να περιτίθεσαι αγκάθινο στεφάνι χρυσαφένιο όχι χρυσό...

Άξιον εστί, ν΄ ανοίγεις δρόμους πρωτοπάτητους, σε σκοτεινούς αγρίους τόπους…

Άξιον εστί, να σπέρνεις, να γεννάς, και ν΄ ανασταίνεις, μικρούς θεούς στου ταξιδιού σου το αιώνιο μονοπάτι…

Άξιον εστί, να λες μια καλή μέρα με ουράνιο χαμόγελο, να ορίζεις ομορφιά ημερωσύνη, και αγιοσύνη στου ήλιου τα γυρίσματα…

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

15/4/2023=17=8

Ψυχικῇ ἀδεὶα....

Κι έχει τόσο φως Μέσα, φυλακισμένο η ψυχή…

Ξεχειλίζει από την κλειδαρότρυπα των ματιών….

Ποιος αγνοεί το Μέσα,

Ποιος φοβάται την ελευθερία, ποιος τρέμει το φως…

Οι πεπτωκότες άγγελοι, οι άνθρωποι κατ’ εικόνα…..

5/4/2014=16=7 

Κράτα ψυχή τον έρωτα στην καρπερή σου μήτρα

τις ώρες που βυσσοδομούν διαβόλοι και τελώνια.

Να είσαι θάλασσα γλυκιά ούτε να δώσεις λύτρα

του αγγέλου σου γλυκό φιλί να σε στολίζει αιώνια.

Κράτα ψυχή το θυμικό στην τρυφερή σου αγκάλη

τις ώρες που ένα τρέμουλο χορεύει με τον φόβο.

Κάνε τα χέρια σου αγκαλιά και πάρε μου την ζάλη

να γύρω να ξεκουραστώ να κρατηθώ στον δρόμο.

6/4/2014=17=8

Ομορφιά, η χαρά του πρωινού, η δύναμη της μέρας ...καλημέρα.

Τρυφερότητα, η προσφορά τής ζωής, η ανταπόδοση του ανθρώπου,

Ενσυναίσθηση, η υπέρβαση του ανθρώπου, η αντανάκλαση της ύπαρξης.

Προστασία, η ανάγκη του ανθρώπου, η αδυναμία τής μοναξιάς

Αθωότητα, ο νόμος του θεού, το ανθρώπινο απόλυτο.

2/4/2019=18=9

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

7/4/2023=18=9

Σπαράγματα αναμνήσεων

Κάθε σπουργίτι είναι ένα τρυφερό βελούδο, που τον παράδεισό μας ντύνει, με αγγελικά φτερά μα και με φόβο.

Μια νοσταλγία ένα παρελθόν, που ακόμα γράφει, αγαπημένη ανάσα χαλαρή, και ένα χάδι, να ξεκουράζει τον διαβάτη μέσα στον χώρο και τον χρόνο.

Μοιάζει το  χάσιμο του ερωτευμένου με το βαθύ κενό και το σκοτάδι, ερωτευμένα τα σπουργίτια, αγαπημένες οι γατούλες, και ο χαμένος βρίσκεται να ανακαλύπτει μια ηδονή…..

Γκρεμίζω και γκρεμίζομαι στο παρελθόν σε ερείπια ασύνδετα, χωρίς ρυθμό.

Σε τενεκέδες σκουριασμένους σε στοιβαγμένα τραίνα σ΄ έρημο σταθμό.

Εκεί που το πουθενά και το παντού είναι πολύ κοντά.

Οι διάφανες σκέψεις του μυαλού μας δύναμη, όταν πολέμαρχος διορίζεται η ψυχή…

Για σένα θάλασσα ονειρεύτηκα να κατεβάσω το φεγγάρι…

Και κείνο μού κάνε την χάρη και λούφαξε στον κόρφο σου.

16/3/2014=8

Της άνοιξης τα νήματα

ο ίμερος τα δένει,

τριανταφυλλένια ποιήματα

τυλίγονται σ ανέμη.

26/3/2014=9

Η μέρα και η νύχτα είναι μια μικρή ζωή και ένας μικρός θάνατος, επαναλαμβανόμενος συνεχώς.

Παρουσιάζουν ένα αέναο ταξίδι των ψυχών στο φως και στο σκοτάδι, στο αισθητό και στο αισθαντικό.

Ανέκαθεν ήταν εχθροί μου ο χρόνος και το χρήμα, αλλά σέβομαι τούς εχθρούς μου.

14/3/2016=17=8

Δόξα σε αυτά τα ταπεινά λουλούδια

που μοναχά τον ήλιο προσκυνούν,

Ας μην τούς έγραψαν ποτέ τραγούδια,

ας τα πατούν οι φθόνοι που περνούν.

26/3/2017=21=3

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

29/3/2023=21=3