Κάθε σπουργίτι είναι ένα τρυφερό βελούδο, που τον παράδεισό μας ντύνει, με αγγελικά φτερά μα και με φόβο.
Μια νοσταλγία ένα παρελθόν, που ακόμα γράφει, αγαπημένη ανάσα χαλαρή, και
ένα χάδι, να ξεκουράζει τον διαβάτη μέσα στον χώρο και τον χρόνο.
Μοιάζει το χάσιμο του ερωτευμένου με
το βαθύ κενό και το σκοτάδι, ερωτευμένα τα σπουργίτια, αγαπημένες οι γατούλες,
και ο χαμένος βρίσκεται να ανακαλύπτει μια ηδονή…..
Γκρεμίζω και
γκρεμίζομαι στο παρελθόν σε ερείπια ασύνδετα, χωρίς ρυθμό.
Σε τενεκέδες
σκουριασμένους σε στοιβαγμένα τραίνα σ΄ έρημο σταθμό.
Εκεί που το πουθενά
και το παντού είναι πολύ κοντά.
Οι διάφανες σκέψεις
του μυαλού μας δύναμη, όταν πολέμαρχος διορίζεται η ψυχή…
Για σένα θάλασσα ονειρεύτηκα να κατεβάσω το φεγγάρι…
Και κείνο μού κάνε την
χάρη και λούφαξε στον κόρφο σου.
16/3/2014=8
Της άνοιξης τα νήματα
ο ίμερος τα δένει,
τριανταφυλλένια
ποιήματα
τυλίγονται σ ανέμη.
26/3/2014=9
Η μέρα και η νύχτα
είναι μια μικρή ζωή και ένας μικρός θάνατος, επαναλαμβανόμενος συνεχώς.
Παρουσιάζουν ένα αέναο
ταξίδι των ψυχών στο φως και στο σκοτάδι, στο αισθητό και στο αισθαντικό.
Ανέκαθεν ήταν εχθροί
μου ο χρόνος και το χρήμα, αλλά σέβομαι τούς εχθρούς μου.
14/3/2016=17=8
Δόξα σε αυτά τα ταπεινά
λουλούδια
που μοναχά τον ήλιο
προσκυνούν,
Ας μην τούς έγραψαν
ποτέ τραγούδια,
ας τα πατούν οι φθόνοι
που περνούν.
26/3/2017=21=3
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
29/3/2023=21=3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί