Στα βλέμματα τ’ αφώτιστα, σπίθες μεθάνε,
Ματιές κουφάρια, που ποτέ τους δεν γελάνε
Πάγωσε στα βουνά της ίριδας το χρώμα
Γιατί η γριά μητέρα τους δεν τάισε ακόμα
Μάσκες πουλιών, στο πέταγμα πονάνε
Πληγώνουν και πληγώνονται, σκορπάνε
Καπέλα, νύχια, ράμφη, άκοσμο τρεχαλητό
Δεμένοι σκλαβωμένοι, σ’ άψυχο κυνηγητό.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
23/6/2013=17=8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί