Αλκυονίδες

Ένα φεγγάρι κόκκινο που ξεχειλίζει

Ξυπνάει φλογισμένα  κιτρινολουλούδια

Βαφεί την θάλασσα, ανάσες καθρεφτίζει

Άδουν σειρήνες του ερώτα τραγούδια

Βλέπει ο θεός την νύχτα και ερωτάει

Φεγγάρι, τι ζητάς στο πέρασμα σου;

Γυρεύω δρόμο, στην αλήθεια Πασιφάη

Στον ουρανό, αναζητώ το κάλεσμα Σου.

Μείναν τα χρόνια έρημα, χωρίς ημέρες

Στάλαξε ρόδο, της σελήνης το στεφάνι

Τσάκισε η θάλασσα, κορμιά στις ξέρες

Ήρθε η αυγή, και έσβησε την πλάνη.

Είναι χειμώνας, το στενό το μονοπάτι

Το πέρασμα στην άνοιξη, δυο κροτίδες

Φιλιά αποκαΐδια, τυλιγμένα στο αδράχτι

Σπέρνουν αστέρια  οι ζεστές αλκυονίδες   

Ένα φεγγάρι χρυσαφένιο που φωνάζει

Ψηλώνει ο νους, σε τόσα παραμύθια

Βροντά η καρδιά, το στήθος οργιάζει

Άκου θεέ, δεν είναι ο έρωτας συνήθεια.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

25/6/2013=19=10=1