Στείρα τα λόγια δεν αρκούν, γιατί δεν έχουν χρώμα
να ζωγραφίσουν την ψυχή, που ντύθηκε με χώμα.
Στείρα σαν γριά η πέννα μου, και ας στεριώνει ρίμα,
μια πεταλούδα την κρατά, για να γραφτεί το ποίημα
Στείρα και η στέρνα από νερό, δεν έμεινε σταγόνα
Για να λουστείς μέσα σ αυτόν, τον γκρίζο κυκεώνα.
Σπείρε λοιπόν το σπόρο σου, σ΄ απάτητο περβόλι,
να μη τον τρώνε τα πουλιά, να σκάνε οι διαβόλοι
Σπείρε και σε ξερολιθιές, γιατί κοντεύει ο Μάρτης,
με δυναμίτες αν χρειαστεί, θα είμαι ο ζευγολάτης.
Σπείρε κεντρί του δρεπανιού, και ρόδο της ερήμου
Μην κουραστείς ο θερισμός, είναι μακριά ψυχή μου.
Ο σπόρος σου σαν άνοιξη, τρομάρα του χειμώνα,
κάνει τα στείρα καρπερά, χρόνια πολλά Κορώνα.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
17/1/2015=17=8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί