Γυναικεία υπόθεση, ανδρική κατάσταση

Είναι αγαθό μεγάλο η ελευθερία, αλλά πέφτει βαριά στα θηρία, δεν μπορεί να ζήσει μόνος ο άνθρωπος έγραψε ο σοφός γέρος.

Κι όμως θριαμβεύει η μοναξιά. Μήπως γίναμε  θεοί ;

Όχι σίγουρα όχι, οι θεοί δεν φαίνονται είναι αόρατοι.

Αφού λοιπόν δεν γίναμε θεοί, μάλλον είμαστε θηρία.

Είναι αγαθό μέγιστο η φιλοσοφία, αλλά δεν υπάρχει ούτε φιλία ούτε σοφία.

Ο κάθε ένας είναι γνώστης του εαυτού του εν μέρει (αν είναι κιόλας), ουδόλως όμως και ουδέποτε μπορεί να ξέρει τον άλλο.

Παραδείγματος χάριν, η άποψη του ενός για άλλον είναι αυτό που νομίζει ότι είναι, και όχι αυτό που πραγματικά είναι.

Το ίδιο και η άποψη για τον έναν του άλλου, και του άλλου... κ.ο.κ

Συνεπώς ορθολογικά, οι απόψεις του και οι κρίσεις κάποιου ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα του άλλου, αλλά πηγάζουν και ταυτίζονται με την δική του, είναι υποκειμενικές, και λανθασμένες, σε ότι αφορά τον άλλο.

Το βαθύτερο και σημαντικότερο είναι πώς ο κάθε ένας μπορεί να ελέγχει τον άλλο, παρουσιάζοντας τον εαυτό του εύπεπτα στην αντίληψη του άλλου, πώς;

Παρουσιάζοντάς του την εικόνα που θέλει, με σκοπό να ερεθίσει ότι γυρεύει να ερεθίσει.... (μπορεί να τον κάνει να γελάσει, να θυμώσει, να κλάψει, κλπ.)

Για αυτό είναι μεγάλο αγαθό η ελευθερία, ελεύθερος ερεθισμάτων ειδώλων, σημαίνει ελεύθερος προσωπικών αντιδράσεων, αντικειμενικά ελεύθερος,  υποκειμενικά για τους πολλούς αναίσθητος.

Αυτόν το απλό τρόπο χρησιμοποιεί το σύστημα, και κάνει όλα αυτά που κάνει.

Και δεν νικιέται, ούτε θα νικηθεί, γιατί χρησιμοποιεί εκτός των άλλων, τον πλησίον μας, τον γνωστό μας, τον φίλο μας σαν εκτελεστικό όργανο για τις εφαρμογές του.

Και το τραγικότερο εν αγνοία του γνωστού του φίλου, απλά δεν ξέρει τι κάνει, και γιατί το κάνει, απλά το κάνει από μιμητισμό, εγωισμό, και προσωπικό συμφέρον.

Νομίζει  ότι είναι δικές, απόψεις, καθήκοντα και ενέργειες.

Όταν όμως κάποιος δεν ξέρει τι κάνει, αλλά νομίζει ότι ξέρει, δεν είναι σοφός αλλά ανόητος.

Αντίθετα σοφός είναι αυτός που ελεύθερα ξέρει ότι δεν ξέρει τι κάνει, και αποφεύγει να κάνει πράξη την άγνοια του.

Για αυτό είναι μέγιστο αγαθό η φιλοσοφία, και η απουσία της από τους πολλούς, απόλυτα φυσιολογική.

Ζούμε σε έναν κόσμο υλικό (τον άλλο τον έχουμε σβήσει, μοιάζει ανύπαρκτος, θυμίζει και τον θάνατο, που όλοι φοβούνται).

Είναι διαφορετικός ο υλικός άνθρωπος, από τον άυλο χιτώνα του, με τον οποίο δεν θέλει καμιά σχέση συνειδητά, έστω και αν σε κορυφαίες στιγμές της ζωής του συμβαίνει, συνήθως συμβαίνει ερήμην του ιδίου ασυνείδητα.

Συμβαίνει, να υπάρχει λεπτή διαφορετικότητα και στα φύλλα, που μοιάζει με πόλεμο, σε μια διαρκεί εκεχειρία.

Ακήρυχτος πόλεμος ανάμεικτος με στιγμές ειρήνης, με στιγμές ευτυχίας μοναδικές.

Η αρμονία της ισορροπίας των αντιθέτων, δεν μπορεί παρά είναι  θεϊκή έκφραση.

Διαφορετική και η αρχή της δημιουργίας των φύλων, χρειάζονται πολλά χρόνια εξέλιξης να ταυτιστούν.

Αν ποτέ γίνει, μάλλον θα  είναι καταστροφικό, για τον υλικό κόσμο.

Η γυναίκα, γυνή σαν λέξη έχει κοινή ρίζα με την ομηρική λέξη γυία = γη.

Ο άνδρας, ανήρ α+ναρ έχει ουράνια προέλευση, βλέπε Αδάμ αρχικά άυλη οντότητα.

Και η Εύα επίσης για τις κυρίες, Ευ είναι το καλό, η καλή άυλη γήινη οντότητα που επιλέχθηκε για την δημιουργία.

Πλευρό του Αδάμ. Δηλαδή μπόλιασμα με ουράνια σπόρο, (το μήλον-μάλλον=το ισχυρότερο) για να επιτευχθεί η αναπαραγωγή του είδους= προσώπου, εκπροσώπου της υλικής οντότητας.

Ο όφις προγενέστερη γήινη δημιουργία, και ίσως ανεπιτυχής, φανέρωσε το σχέδιο.

Έτσι  η εξέλιξη έγινε άκαιρα και βεβιασμένα με αποτέλεσμα να χαθεί μέρος της γνώσεως, πράγμα που ισχύει και σήμερα.

Προπατορικό αμάρτημα, είναι η απώλεια της γνώσης του καλού, και η προσφυγή στην γνώση του κακού.

Αυτή την γνώση του καλού έχουν στο υποσυνείδητό τους οι απόγονοι των πρωτόπλαστων, και γυρεύουν αιωνίως μάταια την θέωση τους.

Δύσκολος δρόμο, τροχοπέδη η ασύμμετρη σχέση γνώσεως.

Γέννησε ο ανήρ, και έτεκεν η γυνή=γυία γυιούς (αρσενικούς νέο είδος) και θυγατέρες (θηλυκά ίδια με εκείνη).

Η διαδικασία ισχύει ακόμη, για αυτό είμαστε εδώ και τα λέμε.

Αυξήθηκε και πληθύνθηκε το είδος, ανάλογα όμως, και η σχέση της γνώσεως του καλού και του κακού.

Το προπατορικό αμάρτημα, είναι φυσικό να αυξάνεται, όσο αυξάνονται και οι φορείς του.

Είναι όμως φυσικό, και τα φυσικά είναι ένα απειροελάχιστο κομμάτι του σύμπαντος.

Η ουσία είναι πώς και εμείς είμαστε φυσικά όντα, και ξεχνάμε συνηθως την άλλη μας υπόσταση.

ΥΓ

Τελειώνοντας, η επιστήμη της βιολογίας έχει διαπιστώσει, πώς το αρσενικό χρωμόσωμα Υ είναι πολύ "φτωχό" σε σχέση με τα δύο θηλυκά χρωμοσώματα Χ, τόσο που το ένα από αυτά είναι πλήρως αδρανοποιημένο.

Μην ξεχνάμε όμως πώς Χ δηλώνει και το χάος (άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου),

κατά την προσωπική μου αντίληψη όμως σημαίνει και τον θεό.

Εξαιρούνται οι «Θεοί» και κυρίως οι «θεές» όχι στο είδος(πρόσωπο), αλλά στο είδωλο του προσώπου (face book).

Καλή ανατολή

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

12/11/2016=14=5