ώρα την ώρα, τα τοπία συννεφιάζουν.
Κούφιες βροντές ανοίγουν τη σκηνή,
και την πλατεία αστραπές χαράζουν.
Γυρνά ο λύκος το κεφάλι του ψηλά,
μια στείρα μυρωδιά τον ηλεκτρίζει.
Ο δρόμος που τον βγάζει στη σπηλιά,
αναλογεί στον χρόνο, που ελπίζει.
Του φόβου τις ακάλυπτες πτυχές,
με προσευχές ξορκίζουνε τα όντα.
Πτωχεύει η γνώση χάνει μετοχές,
πουλά της φύσης τα αντίθετα ιόντα.
Ανάθεμα στο πνεύμα του κακού
με καταιγίδες θέλει να τρομάξει.
Ξεχάστηκε η διαφορά δυναμικού,
έμεινε μόνο θεωρία, όχι πράξη.
Τεντώνει τώρα και ο λύκος τα σκοινιά,
κόντρα στην καταιγίδα, και ας σπάσουν.
Ο δρόμος που τον βγάζει στην σπηλιά,
είναι ανάλογος, με την ζωή κομπάρσου.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
5/12/2016=17=8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί