Περιμένοντας...

Léon Maxime Faivre, La Mort de la princesse de Lamballe, le 3 sept 1792

Αν θα γυρίσουν τρείς φορές τα έσχατα την ώρα,

και στροβιλίσει ο ρυθμός, το άχραντο κορμί σου.

Αν κρυσταλλένια μουσική, αναδυθεί στην μπόρα,

τότε να μην αντισταθείς, στα χάδια της αφήσου.

Αν σου ζεστάνει την μορφή, αθάνατη σπιρτάδα,

και γαληνέψει η μουσική, την κοσμική  ψυχή σου.

αν πολεμήσουν άγγελοι στης μάχης την ικμάδα,

τότε να μην παρασυρθείς, ανάλαφρος κοιμήσου.

Αν σε κερδίσει ο θάνατος, αντίδοτο της σφαίρας,

και σκεπαστείς στο κάτεργο, με σκόνη ανταρσίας.

Αν τιτιβίσει ο ζέφυρος, μες το κλουβί της μέρας,

τότε να μην συμβιβαστείς, φονιά της φαντασίας.

Αν κουραστείς αναμονή, να υφαίνεις το σκοτάδι,

και το αδράχτι σου άχρηστο, να τρώει το σαράκι.

Αν σε τυλίγουν σαϊτιές, στον αργαλειό του άδη,

τότε  σηκώσου κι άπλωσε κουρσάρου μπαϊράκι.

Αν αγαπάς την ομορφιά, με μέτρο να στολίζεις,

κι αρμονικό καθρέφτισμα, το νου σου ημερώσει.

Αν αγλαΐσματα παντού, το βλέμμα σου γεμίζεις,

τότε η γιάτρισσα ομορφιά, τον κόσμο έχει σώσει.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

24/5/2017=21=3