Μαγιάτικη διαθήκη

Μια αμμουδιά οι άνθρωποι, κάθε κορμί και κόκκος,

τους ξεμακραίνει η θάλασσα, τους ξεγελά ο τόπος.

Μια αμμουδιά  ο ουρανός, τ΄ αστέρια του ψηφίδες,

να βρίσκουν φως οι προσμονές, όραμα οι ελπίδες.

Κάνω στην θάλασσα χοές, δάκρυ, αίμα κι ιδρώτα.

Να χουν οι κόκκοι γήτεμα, και τα κορμιά Ευρώτα.

Κάνω στο ουρανό σπονδές, ψυχή πνοή κι αιθέρας.

Να χουν τ΄αστέρια πάντα φως, κι άρωμα ο αέρας

Κρατώ στην Γή, για φυλαχτό, την άνοιξη του Μάη.

Να χουν οι άνθρωποι άρωμα, καθώς γεννοβολάει.

Ήλιε τοξότη ολόλαμπρε, της λουλουδένιας φύσης

Φύλαξε με τα βέλη σου, του κόσμου τις αισθήσεις.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

1/5/2017=16=7