Ψήγματα ταξιδιωτικά

Δυο σοφές κινήσεις ορίζουν την ακεραιότητα των ολίγων,

αφού οι πολλοί τρέμουν την μοναξιά και τον Θάνατο.
Η πρώτη είναι συμφιλίωση με την μοναξιά...
και η δεύτερη η συμφιλίωση με τον θάνατο.
Όλα τότε φαίνονται ασήμαντα....

Η μέρα και η νύχτα, είναι μια μικρή ζωή και ένας μικρός θάνατος,

προβάλλουν το αέναο ταξίδι των ψυχών στο φως και στο σκοτάδι,

στο αισθητό, και στο αισθαντικό.

Νιφάδες του χιονιού οι ψυχές, μυριάδες στον αέρα, ίδιες κι όμως αλλιώτικες.
Όταν αγγίζουνε την γη, δεν είναι πια νιφάδες.
Από την γη γεννιούνται κάμπιες, και στον αέρα πεταλούδες γίνονται για λίγο.
Άπιαστου φάρου αναλαμπές, μες τον αργό μας χρόνο.
Δεν υποτάσσονται οι ψυχές, κι όταν τις πιάσεις χάνονται.
Αν δεν μπορείς να τρέξεις... πέτα μαζί τους

Οι λέξεις, είναι ηχητικά μηνύματα, είναι σύντομες μελωδίες,

που στοχεύουν δια μέσου του αυτιού την καρδιά, με την συγκατάβαση των ματιών.

Δεν σκοτώνουμε εμείς τις λέξεις,

εμείς που τις γεννάμε..... τις σκοτώνουν εκείνοι που δεν τις ακούν,

εκείνοι τις στραγγαλίζουν για να μην βρουν τον δρόμο για την καρδιά.

Ανέκαθεν ήταν εχθροί μου ο χρόνος, και το χρήμα, αλλά σέβομαι τούς εχθρούς μου.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
1/7/2018=19=10=1