Ιέραξ

Μες του μυαλού σου το μαρτυρικό ψεγάδι

γεράκι σε κλουβί, φτεροκοπάς το βραδύ.

Δεν είναι μόνο η φυλακή να σε σκοτώνει,

λείπει το φως, γυάλινο βλέμμα να θολώνει

Μια κούφια εκδίκηση χτικιό, σε βασανίζει

βοηθά κι ο νόμος, ο τροχός να μην γυρίζει.

Πλάτη σε τοίχους, να χορτάσει η σαπίλα

βουβοί στρατιώτες, και απόσπασμα ξεφτίλα

Μες του κλουβιού σου το ακάνθινο στεφάνι

Σαν μαύρο πρόβατο, ξέκοψες απ την στάνη.

Η αθωότητα ξανά, να πλέκει την φωλιά σου

σε δάση σκοτεινά, αιώνιο δάκρυ η λαλιά σου.

Μια άμορφη κατάρα, σε ξεσκίζει σε κομμάτια

Ασκούς ανοίγει, στις νυχτιάς τα μονοπάτια.

Και η σκλαβιά κακούργα, σαν ζωή και κείνη

λουφάζει δήθεν, το πρωί στην λησμοσύνη.

Πετούν σαΐνια στα βουνά, με φως ψυχές λουσμένες.

Γιατί πεθαίνουν στις φωλιές με κάγκελα χτισμένες.

Πετούν πετρίτες στα βουνά, ζυγιάζουν τον αέρα

Γιατί πεθαίνουν στα κλουβιά, κάθε καινούργια μέρα   

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

24/1/2013=13=4