Διαβιβαστές του χρόνου

Μια φωτεινή, μια σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού που προσχωρούν αντάμα, σελίδα τη σελίδα.

Και μια το φως προβάλλει, και χαρά την λέμε, και μια η μουντάδα σκοτεινιάζει, και την λέμε λύπη.

Ίδια και η ζωή κι ο θάνατος πιασμένοι χέρι-χέρι, μια ζωντανοί υπάρχουμε, κι άλλοτε πεθαμένοι, μα πάλι υπάρχουμε.

Αιώνιο το βιβλίο που γραμμένο είναι από μας, διαβάζουμε.

Έχει σελίδες γνώριμες, άλλες γνωστές και άλλες άγνωστες.

Θα θυμηθούμε και θα μάθουμε, θα ξεχάσουμε και δεν θα μάθουμε..

Σε κάθε γράμμα κάθε  συλλαβή και κάθε πρόταση, ο έρωτας διαβάζει μόνο τόνους,

Διαβάζει  το μυαλό τελείες η και κόμματα…

Κανείς τους να τυπώσει δεν μπορεί….

Μόνο η Ψυχή ΕΚΕΙ, ότι εμπλουτίστηκε τυπώνει… σαν συγγραφέας.

Και εμείς ΕΔΩ, διαβάζουμε ξανά….. σαν αναγνώστες.

Διαβάζουμε αυτά που γράψαμε…

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

12/6/2014=16=7