Καλή Ανατολή

Θα προτιμήσω την σιωπή, χωρίς τις κούφιες άναρθρες κραυγές

θα στείλω μόνο μια ματιά, καρτέρι σ' άγνωστες στιγμές, που ανατέλλουν με το λυκόφως και δύουν με το λυκαυγές.

Κι αφού μέσα στον κύκλο σας σταθώ, τον κύκλο της φωτιάς που με κολάζει, του νερού που με φωνάζει, του αέρα που με στεγνώνει και της Γής που με αγκαλιάζει… θα γίνω χέρια ασώματα μυριάδες χέρια.

Τα χέρια μου, στα χέρια σας ψηλά, σε προσευχή σιωπής, μια ικεσία που τη νύχτα αλλάζει!

Φτάνει μονάχα η  σκέψη μου, η ψυχή μου,
φτιάχνεις εγώ, το σχήμα σου, φτιάχνω εσύ το σχήμα μου, να δώσει νόημα

στο παν, στην μόνη διαδρομή μας.
Το πλήθος να σχηματισθεί, και να γεμίσουν τα άδεια..
Ένας αν γίνουν φτάνει…..........

Πέτρα σκληρή του Ήλιου ακόνισμα ο νόμος, και η μοίρα της θάλασσας μαχαίρι,
σαν διάφανο εικόνισμα, λευκή σαν περιστέρι, και άγνωστη σαν κοράκι.
Πέτρα καυτή απ την σμίλη που γέννησες θεούς, που στόλισες ανθρώπους
κράτα μακριά την άβυσσο, από τούς θείους τόπους.
Σπείρε ανθρωπογέννητους στο πέταγμα σου, Πύρα κλείσε στα τάρταρα την λήθη, και φώτισε να κλέψει ο προμηθέας το σκοτάδι, και μετά το σκότος του Άδη να φανερώσει ο άνθρωπος…..  

Ένας άνθρωπος δεν πεθαίνει όταν με τις πράξεις του και τα αισθήματά του χαρίζει στους άλλους οτιδήποτε, τους κάνει να νοιώθουν καλύτερα.

Αυτή η τόσο μικρή προσφορά, επιστρέφοντας δίνει αθανασία.

Συνοδοιπόροι και συνδεδεμένοι μεταξύ μας με την ίδια πνοή!

Γι αυτό λέμε πως...........
Κάποιοι άνθρωποι (άγγελοι) είναι μοιραίο να δίνουν χωρίς να παίρνουν ποτέ ανταλλάγματα ...

Κάποιοι  άγγελοι, αλλιώτικοι...
που  καθώς ψέλνουν, ακούν νιαούρισμα τ΄αυτια μας...
Γιατί δεν έχουν ήχο οι ψαλμοί, και εμείς μονάχα, ότι θέλουμε ακούμε..

Γιατί αν παίζει ο έρωτας βιολί, με την ζωή δοξάρι,
Χρώματα  δίνει στο φιλί, στο άγγιγμα του χάρη!

Ένα ταξίδι αυτόματο...μια διαδρομή χωρίς τα θέλω...

Καράβι εμείς και τα πανιά μας μια πνοή φουσκώνει η μια ψυχή τα σκίζει...

Μάρτυρας δικαστής και οδηγός μας η μνήμη που φωτίζει το φεγγάρι...

Ένας πατέρας ουρανό, με του έρωτα τις χάρες..

Κι η Θάλασσα στην αγκαλιά της Γης γεννά τα πάντα, όντα και μη... 

Ζωή και θάνατο, ελπίδα και κατάρα,..

Όλα του χάους, του θεού, και του Κανένα.

Πολύ πέρα από τον ήλιο, πάνω απ το νόμο, και πέρα απ τον ουρανό
Κάτω από τη μαυρίλα θα βρεις μια ασημένια γραμμή αν και θνητός.
Σαν μια φωνή που ψιθυρίζει, ένα κερί μέσα στη νύχτα.
Ανάσες όλα τα όνειρά μας, δομή του θείου, σοφία ένα όνειρο φωτός.

Καλή Ανατολή

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
3/6/2014=16=7