Αρμαγεδδών η μεγάλη θλίψη!

Στου γερακιού το γκρίζο  φτεροκόπημα,

Στης μαύρης πέτρας το σκληρό τομάρι

Ίσκιος ο θάνατος σαν κάνει πραξικόπημα

Φουρνέλα κούφια ξεριζώνουν το νταμάρι

Στης μάνας το βυζί πικρά γαβγίσματα

Στην πλάτη του κορμιού γλυκά μαχαίρια

Βγάζει η βρύση λασπονέρι  στα γυρίσματα

Και στο σεκόντο της ζωής βρώμικα χέρια

Άργησε να γυρίσει ο φευγάτος μοναχός, σ’ άδειο λαγούμι  ματωμένος  σπαρταράει

Κράτησε η νιότη ότι γύρευε να βρει, πουλήθηκε  η ζωή κι όμως  δεκάρα  δεν φτουράει

Χτύπα με λύσσα γιε του λίβα, κόρη του χιονιά, κόψε λαιμούς,  στήστε αγχόνη στις ελπίδες

Σπείρε το φόβο άρχοντα της Γης, μάννα της λύπης, στρώσε βρώμικα σεντόνια στις κερκίδες

Στης πόρνης, τις λαγόνες ερωτεύεται

Του νταβατζή η ξοφλημένη πελατεία

Μέρα την μέρα, το σταμνί ξεραίνεται 

και πλημμυρίζει την ψυχή η  αλητεία.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

30/10/2013=10=1 Αρχή&Τέλος