Νανούρισμα

Σαν μουσική το θρόισμα του αέρα...
αντάμωσε της νύχτας τη φωνή...
με στίχο τόχε ντύσει η μητέρα..
νανούρισμα πλεγμένο σε σκοινί

Τ΄ αστέρια όλο νάζι τρεμοσβήνaν  
και το φεγγάρι το ταξίδι σταματά
τι κι αν τα όνειρά μας ακριβύνaν
μια νέα μελωδία, παίζουν δυνατά.

Άκου γλυκά που τραγουδά η νύχτα
Νιώσε τις νότες, στου αέρα την πνοή
όσα σε πόνεσαν στη κρύα λήθη ρίχτα
όλα τελειώνουν, φτάνει η ανατολή.

Νοιώσε το φως, ορκίζομαι το είδα

Πρώτα το ζούνε τα ψηλά βουνά

ο Ταλετάν φωτίζει την  πατρίδα

Κι η θάλασσα μας ψέλνει ωσαννά.

Μορφέα άνοιξε την αγκαλιά της

για να γεμίσει τούτη η ψυχή

πάλι με όνειρα αληθινά δικά της

το αύριο περιμένει την αρχή.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

14/11/2014=14=5