Συμφωνία Αγγέλλων

Αναρωτιέμαι πως ο φόβος μου μικραίνει από θαύμα,  

Είναι η δύναμη που βγαίνει από την γη;

Αναρωτιέμαι στης βροχής, και της βροντής το κλάμα,

Μήπως ο πόνος διαφεντεύει τη σφαγή;

Αναρωτιέμαι πώς δεν έσπασε το νήμα που με δένει,

Είναι φτιαγμένο από μεταξένιο φώς;

Αναρωτιέμαι στου βοριά, σε κάθε ανάσα παγωμένη  

Μήπως για πείσμα, στάθηκα ορθός;

Αναρωτιέμαι αν ο ήλιος σαν ιππότης βασιλεύει

Μήπως το χώρο δίνει στην νυχτιά;

Αναρωτιέμαι τι η κόλαση με πόλεμο κουρσεύει

Μήπως ο πειρατής τον διάβολο γελά;

Κι αναρωτιούνται για την δύναμη αόριστα μαζί σας

Μήπως υπάρχει κάτι έξω από μας;

Νικά τον πόνο δίνει θάρρος, και ορίζει το κορμί σας

Μήπως γλυκά πεθαίνει ο σουλιμάς;*

Άνθρωποι γίνονται θεοί, και δαίμονες ανθρώποι

Μα δεν αναρωτιέμαι τώρα πια!

Υπάρχει μια δύναμη που δένει φωτεινά με πόρπη

το σύμπαν του καθένα χωριστά.

Αγγελικό ταξίδι ορισμένο, ο τόπος φανερά ερημικός,

παρέα η Έσω δύναμη κυρά,

Ερμαί του δρόμου φύλακας μου, συνοδευτής μοναδικός,

Άγγελος με λευκά φτερά.

Μιλώ μαζί του περπατώντας, βουτάω στ άδυτα πανάρχαιας ψυχής

Αγγίζω στάλαγμα δροσιάς,

Είναι αλήθεια, πλέον δεν αναρωτιέμαι, βρήκα το τέλος της αρχής

και βλέπω μέσα μου, εσάς.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

11/8/2016=19=10=1

*σουλιμάς= πολύ πικρό