Στις εκκρεμότητες που αφήνεις να πλανιούνται
βρίσκει ο χαμένος χρόνος στέγη κι αντοχή.
Παγιδευμένες αηδίες στον ιστό σου τυραννιούνται,
που οι θάλασσές μου τις ξεπλένουν με βροχή.
Και φέγγει η ζωή καθώς περνά, φτηνή ρεκλάμα,
μη χαλαστείς, στο αίμα που φτηνό κυλά,
ρουφά η σκέψη μου κάθε σου δάκρυ απ’ το κλάμα
και με προστάζει, άγγελος μου από ψηλά.
Αυτά για όσους, συνοδεύουνε κοπάδια σε πορείες,
είτε για εκείνους που ψαρεύουν στη στεριά,
άθελα γίνονται φορείς σε μολυσμένες εμπειρίες,
κι βούληση πεθαίνει σ απροστάτευτα χωριά.
Η μοναξιά σκεπάζει με ομίχλη το χαμένο δρόμο,
και η θολούρα στις μορφές τους εντρυφά,
σαν φωτοστέφανο που αντανακλά μονάχα τρόμο,
για τον σταυρό σου που φορτώνεσαι κρυφά.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
10/10/2018=12=3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί