Ζωή λοιπόν, ζω…

Αρχικά Ζάω, και Ζήω, και Ζώω, σε διαφόρους τύπους ασυναίρετο..

Ζ το αρχικό και ουσιαστικό εννοιολογικά σύμβολο..

Αρχικά γραφόταν Ι, σύμβολο της ιδέας…

Γράμμα διπλό, αποτελείται από το Σ+Δ…

Το Σ σύμβολο της ενέργειας, και το Δ ολοκληρωμένη γήινη κατάσταση, (Δα=γή).

Ζω λοιπόν, υλοποίηση της ενέργειας μου, και…

Βίος δρόμος ταξίδι η τροχιά, αυτής της υλοποιημένης ενέργειας..

Εύκολη και κατανοητή ερμηνεία, για το υλικό επίπεδο…

Αγάπη τώρα, αγαπώ…

Από το επίρρημα Άγαν, που σημαίνει πάρα πολύ, με κυρίαρχη την ρίζα Αγ… πιθανόν προερχόμενη από το άγω…

Α είναι η αρχή του παντός,  η αρχή της δημιουργίας, με οποιαδήποτε έννοια..

Γ είναι η γέννησις περίπου ταυτόσημη έννοια κυρίως σε υλικό επίπεδο…

Δύσκολη η ερμηνεία της αγάπης, για το υλικό κόσμο.

Δεν ισχύει εδώ το ερμηνεύω, αλλά το νοιώθω..

Σε μια σύνδεση του υλικού, και του άυλου κόσμου, Ζωή και Αγάπη, Ζώ και Αγαπώ…

Με λογοτεχνική απόδοση, ορίζεται μια υλοποίηση της ενέργειας με σκοπό ένα ταξίδι, και πρώτο και ουσιαστικό συνοδοιπόρο την αγάπη…

Έτσι τελικά ερμηνεύεται και ο εγωισμός της μοναχικότητας εκείνου που πραγματικά αγαπά…

αλλά και η αγνότητα της ανιδιοτέλειας σε συναισθηματικό επίπεδο, υπαρκτή μόνο στον θεό, και τάση του ανθρώπου προς την θέωση.

Όλα αυτά λοιπόν ενεργητικά εκπέμπονται από τον ένα, αλλά και παθητικά εισπράττονται, διότι κανείς δεν είναι μόνος.

Η κλασική ρήση του Αριστοτέλη με το συμπτυγμένο νόημα «μόνος η ζώο η θεός»..

Διαφωνώ με τον γέροντα σοφό για το ζώο.

Και τα ζώα ζουν σε αγέλες, και οι άνθρωποι σε αγέλες, που για να τα ωραιοποιήσουμε τα λέμε κοινωνίες, λόγω της επικοινωνίας που έχουμε μεταξύ μας κυρίως με τον λόγο, και ελάχιστα με το ένστικτο.

Είναι όμως η επικοινωνία μας ανώτερη, από την επικοινωνία ήχων, αλλά κυρίως δια του ενστίκτου, από εκείνη των ζώων;

Εδώ λοιπόν στην επικοινωνία δια λόγου αρχίζει να διαμορφώνεται μια τελείως διαφορετική τάση.

Η σιωπή είναι χρυσός… και γενικότερα ο έλεγχος των πέντε αισθήσεων.

Τι λείπει άραγε;

H πραγματική επικοινωνία.

Επικοινωνώ σημαίνει παύω να υφίσταμαι, και κοινωνώ την ύπαρξη του άλλου, που το εισπράττει και ταυτίζεται με έμενα.

Η έννοια της θείας κοινωνίας μας το δηλώνει όσον αφορά τον θεό.

Γιατί όχι και για τον άνθρωπο, και τα ζώα, και τα φυτά.

Όταν λοιπόν εδώ κόβονται, η ακόμα χειρότερο παραποιούνται τα νήματα της επικοινωνίας…

Εκεί ακριβώς αρχίζουν, να υπεισέρχονται όλα τα αρνητικά… που εμποδίζουν τον άνθρωπο να πλησιάσει, τον άνθρωπο πρώτα και τον θεό στην συνέχεια…

Τραγικό αφού έχει προδιαγραφές καθ ομοίωση, στο υλικό επίπεδο.

Και εύκολα πλάθει πεπτωκότες, λασπώνει  δαίμονες, επισημοποιεί σατανάδες, μόνο και μόνο να δικαιολογήσει την αδυναμία, και την ανεπάρκεια του.  

Υπάρχει όμως η ψυχή που έχει την δυνατότητα να ισορροπήσει την κατάσταση…

Σε συνεργασία με τον νου, ελέγχοντας εμείς το κομμάτι του το μικρό, και ζώντας πέρα από την ζωή μαθαίνουμε και το υπόλοιπο δικό της κομμάτι….

Τον ψυχονού.

Για αυτό και η παραίνεση περί μη απωλείας των ψυχών υμών…

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

11/12/2014=12=3