Οι παλμοί της καρδιάς αδιαφορούν για τον νου…
Οι ανάσες δεν υποτάσσονται στην δύναμη του…
Τα ένστικτα, τα πάθη, οι ιδέες, τον απαξιώνουν…
Ο έρωτας δεν ευδοκιμεί στην λογική…
Νους ισόβιος βαρκάρης της ψυχής!
Σε ένα ταξίδι αντάξιο του βάθους και του λάθους
Τινάξαμε τα όνειρα με στείρα λογική
Παράλογο εργοτάξιο, αρρωστημένου πάθους
Αγγίξαμε το τίποτα, την δήθεν ηθική
Άλλες φορές με λύματα και αναθυμιάσεις
Χαράξαμε στην ρότα μας πορεία μυστική
Και χόρτασαν τα κύματα, ανίερες εντάσεις
Μα αφήσαμε την θάλασσα κρύα και νηστική
Με παγωμένα δάχτυλα τις φωτισμένες ώρες
Κλειδώσαμε, και ρίξαμε στη λήθη το κλειδί
Στων λωτοφάγων άψυχα τις μεθυσμένες χώρες
Με σεξ ευνουχιστήκαμε μαστούρα, και χλιδή,
Ξεχύθηκε καλπάζοντας , του ζόφου η φοράδα
Έφτασε το ποτήρι μας, στην άκρη του γκρεμού
Λυτρωτικό
ηφαίστειο, ο έρωτας σαν λαβα
Βάζει φωτιά στην κόλαση, του αδίκου διωγμού.
Παλμοί αρρύθμιστης καρδίας, ζωή υπερωρία
Θα συμπληρώσουν το κενό, λέει ο ποιητής
Η κάθαρση τελείωμα είναι στην τραγωδία
Και στην ζωή σου μόνο εσύ γίνε εισηγητής
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
30/1/2014=11=2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί