Δεν έχεις ανάγκη....

Δεν έχεις ανάγκη την θρησκεία, για να έχεις ήθος…

Αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το σωστό από το λάθος

Υπάρχει έλλειψη ευψυχίας  και όχι θρησκείας.

Κάποιες φορές, τα λύματα του νου, που κύριο μέλημα του έχει, με εργαλείο την λογική, να μας κρατάει σκλάβα την ψυχή, την κλειδαριά σκουριάζουν...

Κι όταν προχωρημένη είναι η σήψη, να τόλμαγε θα έπρεπε ο ποιητής να γράψει πως μόνο ο θάνατος την κάθαρση θα φέρει!!!

Κι αυτό όχι για λόγους εγωιστικούς, αλλά γιατί κάποτε όλοι εμείς θα πρέπει να συμπληρώσουμε όπως ο καθείς μπορεί, τις άγραφες σελίδες που οι ποιητές αφήσανε, και οι φιλόσοφοι δεν πρόφτασα ν να επισημάνουν..

Ψυχές και σώματα στον “κόσμο” τριγυρνάνε, άλλοτε μόνες οι ψυχές, κι άλλες φορές τις κουβαλάει το σώμα.

Είναι και κάτι σώματα που σαν τους «κλώνους», κυκλοφορούν χωρίς ψυχή.

Αν ψάχνει μια ψυχή κορμί, διαλέγει μήτρα και φωλιάζει, να γίνει η σύνθεση που λέγεται ζωή…

μέχρι στο θάνατο να φτάσει, κι έπειτα…..

αλλάζουν ονόματα και πάλι από την αρχή…

Ποτέ όμως το ανάποδο δεν γίνεται,  σώμα να βρίσκει μια ψυχή

Μόνες ψυχές, και μόνα σώματα… ολοένα στο ταξίδι να γυρεύουν συντροφιά….

Και τάχα να την βρίσκουν, για νάνε το ταξίδι πιο ευχάριστο και πιο ερωτικό… για να χουν δήθεν την ελευθερία πού είναι δύο..

Ο δρόμος της ελευθερίας, είναι ανύπαρκτος!
Ο καθένας πρέπει να τον χαράξει μόνος μέσα σε λόγγους και κακοτοπιές!
Ανοίγοντας διάδρομο προχωράς και πίσω σου κλείνει ξανά, τόσο γρήγορα που δεν χωρά κάνεις να ακολουθήσει!!

Ανταριασμένες μου ψυχές σαν πειρατές, στο όνειρο που κάνουνε ρεσάλτο.

Του μονομάτη λογικού, του ίσκιου καπετάνιου, κλείστε το μπούσουλα, την ρότα να μην βλέπει, και ακόμα αν δεν σας αρκεί, κρεμάστε την μορφή του στο μεσιανό κατάρτι της γαλέρας.

Σκιάχτρο στους γλάρους και σημαία ανταρσίας, που θα σηκώσουν οι λεβέντες, να κάνει του Αιόλου την πνοή, ζεστή ανάσα, να δώσει στο ταξίδι μας, της Ίριδας το χρώμα, και το σκαρί μας, καράβι των Φαιάκων να γενεί και να πετάξει!!!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

31/1/2014=12=3