Ομνύω, δια λόγου η έργων……

Πέφτουν κι οι άγγελοι ακόμα, σε λήθαργο σε λάθος σώμα,

Αόρατες μικρές μολόχες, κρυστάλλινες του Ήλιου  λόγχες

Να ερμηνεύουν τον χρησμό τους, στο στιγμιαίο πέσιμο τους.

Ξυπνούν μονάχα όταν λιώσει, η παγωμένη αρχαία γνώση

αυτόματα στο ξύπνημα τους, λευκαίνουν πάλι τα φτερά τους.

Γυρεύουν σώμα να τρυπώσουν, έρμες ψυχές να ενσαρκώσουν,

Και με την σάρκα δυναμώνουν, τις απαντήσεις τους καρφώνουν.

Τι νιώθεις τώρα!!! Θυσία το εγώ, η το εσύ;

Τι περιμένεις αύριο!!!  Ανάταση της ψυχής, η διάσταση θανής ;

Πως βλέπεις τον ήλιο;

Όταν ανθίζει η Γή!

Πώς ακούς τον αέρα;

Όταν πονούν τα φύλλα!

Πως μυρίζεις τη βροχή;

Όταν ριγάει το χώμα!

Πως γεύεσαι το φιλί;

Όταν το αίμα ταξιδεύει!

Πως αγγίζεις τον άλλο;

Όταν το σώμα σβήνει!

Πώς δεν νομίζεις ότι ζεις, αλλά υπάρχεις;

Όταν ανατριχιάζεις!

Πώς να χωρέσει μια ψυχή, σε «τοσοδούλη» κόσμο;

Εγώ...νύχτα γεννήθηκα...νύχτα θα ταξιδεύω...
νύχτα θα βλέπω όνειρα στου φεγγαριού την λάμψη...
τον άγγελο στο πλάι μου....την θάλασσα ερωμένη...
και μόνο η μέρα θα χρειαστεί, τότε που θα πεθάνω...

Όσο κι αν ψάξει κάποιος στην Γή, 
θα βρει ότι τα περισσότερα , αν όχι όλα, είναι διπλά....
αν όμως γυρέψει αγάπη....από το «νοήμον ον» του πλανήτη... θα βρει μόνο μερικές σταγόνες!!!!
Και είναι ευλογημένοι, όσους δροσίζουν τέτοιες σταγόνες!!!

Η καρδιά είναι το μέσον να ζεις…

Το σώμα είναι το μέσον να εκφράζεσαι…

Ο νους είναι το μέσον να ελέγχεις…

Η ψυχή είναι το μέσον να αγαπάς!!

Τι είπες χθες!!!! Φιλί σε βάτραχο;

…εις μιαν ψυχή αιώνια φυλική, φυλακισμένη, φιλική!!!

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

12/8/2014=18=9