Ξόδεψα πολύ χρόνο, αισθήματα, μοίρασα κομμάτια
από την ψυχή μου,
για
να ζήσω ένα διαφορετικό ηλιοβασίλεμα…
Ένα ηλιοβασίλεμα των γερακιών… για να ξημερώσει
μια ανατολή αετών!
Τώρα ξέρω… ξόδεψα πολύ λίγα!!!
Τι κι αν ξοδεύω τον ιστό μου σε πορνεία
Κι αν μου σκορπάει το μυαλό η ειμαρμένη
Έχω μονάχα των ματιών σου την λαγνεία
Όμως μου λείπει άλλου είδους ερωμένη
Θέλω τα τόσα που σκορπίζει ο αέρας
Θέλω να νοιώθω πως αλλάζει ο καιρός
Να ταξιδεύω μοναχός στο φως της μέρας
στον άλλο κόσμο να πετάω ισχυρός
Να εξατμίζομαι στην εθνικής τις νύχτες
Να γράφει το κοντέρ μου, είμαι εγώ
Ίδια ταχύτητα με συντροφιά ξενύχτες
Μόνο τη θάλασσα μου κι ένα φορτηγό
Να γίνομαι αρχή, του κάθε τέλους,
καθρέφτης του ειδώλου της ψυχής
άλλοτε ο Ερμής του Πραξιτέλους
κι άλλοτε μια φιγούρα εποχής
Σ αυτό το δύσκολο μικρό ταξίδι
Μέχρι να πέσει του θεάτρου η αυλαία
Άλογα ανθρωποφάγα του Διομήδη
διαφύλαξα την φτέρνα του Αχιλλέα
Τι κι αν ξοδεύω έρωτες και ιδρώτα
Κι αν μου ρουφάνε την ουσία ενοχές
Έχω μονάχα το κΟρμΙ όμικρον γιώτα
Όμως μου λείπουν οι άλλες συλλαβές
θέλω ν΄ ανοίγω δυο σκέλια εγκεφάλου
να ξεγεννάω το μη ον που εγκυμονεί
το ον γονάτισε στην δύναμη του Τάλου
γρυλίζει απαίσια με αλλιώτικη φωνή.
Να αγγίζω την αξία στους αιώνες
Να μπαίνω στων κυττάρων τις δομές
Δεν φτιάχτηκα να υπηρετώ ορμόνες
Το κάνουν τόσοι στις κοινές διαδρομές
Και αφού τα πάντα όλα γίνουν ένα
Να είμαι αέρας, κι όταν δεν το θες
Να με θυμάσαι μόνο σαν κανένα
Στο σήμερα το αύριο και το χθες
Αύρα μου τρισυπόστατη, γίνε ουσία
φύσα και χάρισε στα φρένα μου πνοή
Στο βάθος σκέπτομαι πως συνουσία
μοιάζει κι γέννα ανάποδα, μ΄ αναπνοή
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
2/2/2014=11=2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί