Τα σπαράγματα του έρωτα πάνω στην λευκή πεδιάδα του σεντονιού,
γκρεμός αδιάβατος το βαθούλωμα στο μαξιλάρι,
ξερές πια λιμνούλες οι σταγόνες της πάλης των κορμιών
Βαθιά ανάσα
να ρουφήξει τους τελευταίους υδρατμούς των σπασμών της ηδονής
να αποτυπωθούν στον καμβά της μνήμης.
Απεγνωσμένα τα χέρια ανιχνεύουν τον βωμό της ερωτικής κατάθεσης
απάντηση ζητούν… θα ξαναρθεί ;
Χάνεται η Κασσάνδρα μέσα στην ομίχλη της απώθησης
την Αφροδίτη καλεί…
Καγχάζει η θεά του έρωτα αλλά αυτή ελπίζει…
Ελπίδα και ζωή μαζί…
Κατερίνα Βαλμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί