γκρίζα αντανάκλαση, πάνω στο μαύρο τετράγωνο του χρόνου
που επίμονα μας χτυπάει,
σαν τα σφυρίγματα των τραίνων πάνω στις προσόψεις των
σπιτιών.
Ραγισμένο το κρύσταλλο σαν την πέτρα του δαχτυλιδιού σου
με χρυσό περίγραμμα, να ξεγελάει το ανίδεο μάτι
Γκρίζο…. Το λευκό που άφησες,
να παλεύει με τον μινώταυρο το μαύρο,
δεν ποθείς….
Τα χρώματα ξεράθηκαν,
στεγνή καμένη γης μαρμαρωμένα τα χείλη,
παγωμένος ο ασπασμός,
σκλαβωμένη η ανάσα στην φυλακή του νου και η ψυχή,
ασημένια κλωστή γύρω από το αδράχτι της καρδιάς
να ξετυλιχτεί παλεύει ικέτιδα του ονείρου σου,
λεπίδα να γίνει,
να κόψει τον λυγμό…
Κατερίνα Βαλμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί