Με εργαλείο μου νυστέρι και βελόνα
σε επεμβάσεις αμφιβόλου ηθικής,
μύστες κερνάνε ίαμα τον κυκεώνα
που το τυλίγουν σε ξερόφυλλα συκής.
Η ζωφόρος οργιάζει και πυρώνει
χαμένο τάμα η θυσία για την πόλη
θύτης και θύμα, μαύρο άσπρο πιόνι
μια σκακιέρα ποτισμένη με φορμόλη.
Με μαδημένο της μητρός το εκμαγείο
και με ένα κράμα, απομίμηση κακή
μόσχος ασίτευτος γελάει το σφαγείο
στην εκατόμβη που ορίζει ένα βρακί.
Φτύνουν οι νύχτες άχρονη κουλτούρα
Φεύγουν οι μέρες και αφήνουν αδειανά
να κελαρύζουν, τα ρυάκια με θολούρα
άρδην βρωμίζουν πρωινά και δειλινά.
Σαν τις χαρά, λουλούδι που ωριμάζει,
συσπάσεις γέννας, η μαμή πληθυντικός
Και σαν τις λύπη, σπόρος που λουφάζει,
Κραυγές οδύνης, αποδέκτης ο Ενικός.
Η ρώμη είναι του ενός
αβάντα
Η δύναμη χρειάζεται πολλούς
Η ένωση δεσμεύει δυο πάντα
πηγή Ζωής, με θεϊκούς αυλούς.
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ
19/7/2014=24=6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ηλιοσχολιασμοί