Αν ...

Αν ...

Γνώριζες τ' αποτέλεσμα ...
δεν θα γευόσουν την αγωνία ...
αν διάβαζες τις σκέψεις...
θα αγνοούσες την έκπληξη...
αν όριζες τους παλμούς της καρδιάς ...
θα έχανες το σκίρτημα του έρωτα...

Αν...
Ο ατόφιος αυθορμητισμός ...
δεν ενθαρρύνει την ζωή σου ...
την ανησυχία της ύπαρξης...
σ' ένα ατελείωτο ταξίδι ...
μ' έναν προ-ορισμό άγνωστο ...
το λιμάνι ίσως να είναι δίπλα σου ...
ίσως να είναι πολύ μακριά ...
ίσως και να μην το ανταμώσεις ποτέ ...
αυτή είναι η μαγκιά της ύπαρξης σου...

Αν ...
ανα-ζητάς την σιγουριά ...
καθηλώσου στην ανία της ρουτίνας...
χωρίς όνειρα, χωρίς προσδοκίες ...
θεατής εγκλωβισμένος σε μιαν άμορφη μάζα ...
σε μια κερκίδα που θα σε παρα-σύρει ...
να χαμογελάς όταν στο επιτρέπουν ...
ακολουθώντας την πορεία των πολλών ...
η ζωή σου ανύπαρκτη ...
ένα καρμπόν που θα γλιστρά ακυβέρνητο ...
κερδίζοντας άνυδρες παραλλαγές ...
πλαισιωμένο από στεγανά ...
που θα αλλοιώνουν την ύπαρξη σου ...
θα σκοτώνουν το στείρο σου συναίσθημα ...

Αν ...
εκτοπίσεις τον αγώνα σου ...
το ρίσκο του ...
μηδενίζεις της αξίες σου ...
παραγκωνίζοντας τες σ' έναν λαβύρινθο ...
εκεί θα νεκρώνει ο κόσμος σου ...
απλά κι ανώδυνα ...
μονάχα η ύλη σου θα ανασαίνει βαρετά...
με σταθερούς ρυθμούς ...
όπως τ' άψυχο ρολόι ...
μέχρι να ξεκουρδιστεί ...
δίχως την εναλλαγή ...
δίχως το χτυποκάρδι ...
που εκ-δηλώνει ατόφια Ζωή ...

Αν ...
στερήσεις το κυνήγι ...
στερείσαι το διάφανο οξυγόνο ...
χάνεις τους ήχους ...
τις όμορφες μελωδίες ...
αργό-Πεθαίνεις σε μια Τεράστια γυάλα ...
δίχως επιλογές ...
με απουσίες από τ' αληθινά χαμόγελα...
το καυτό δάκρυ ...
ξεφτίζοντας τον κύκλο σου...
σε αφιλό-ξενα και παγερά σπλάχνα...
αναρωτήθηκες άραγε ποτέ ...
ποιά είναι η ζωή σου ...

Αν ...
δεν υιοθετήσεις το ρίσκο...
δεν σφιχτ-α-γκαλιάσεις την υπέρβαση ...
δεν υπάρχει λόγος ...
να ονομάζεσαι άνθρωπος ...
εκποιείς σε ευτελή τιμή ...
την ανύπαρκτη ψυχή σου ...

Στέλιος Κ.

horseman