Ταξιδεύοντας….

Απόψε βλέπω μέσα σου μια πλημμύρα με ρομαντισμό...να σε πάρω λοιπόν από το χέρι και να περπατήσουμε στην παραλία....για να την διανύσουμε όλη με αργό βάμμα χρειάζεται  πάνω από ώρα....

Αριστερά η θάλασσα....κυματισμός ελαφρύς…το τέμπο του κύματος στην αμμουδιά αργό....τι ακούς μέσα από τον παφλασμό?

θαλασσινό νερό γλυστραει πάνω στην άμμο....φτάνει μέχρι ένα σημείο...και ξαναγυρνά πίσω....στην διαδρομή πηγαινοφέρνει μικρούς και μεγάλους κόκκους άμμου που δημιουργούν μια μουσική...ανακατεμένη με τον θόρυβο του νερού....

Είναι πράγματι ηρεμία...είναι μια διαδικασία υπνώσεως...

Είναι όμως και μια άκρως ερωτική διαδικασία...

από την δεξιά πλευρά... τα περιβόλια οι μπαξέδες....ο αέρας κουβαλάει τα αρώματα από τους πορτοκαλεώνες... την ησυχία να ταράζουν μικρά τριζόνια μόνο....

Στο βάθος μερικά φώτα αμυδρά....πολύ μακριά.. η μοναχικότητα συντροφιά απόλυτα...φαντάσου το ζευγάρι να μετουσιώνεται σε μονάδα.

Ο χρόνος σταματά τότε...δεν θυμάσαι δεν πονάς δεν υπάρχεις...

το υλικό στοιχείο από την μια εγκαταλείπει νικιέται...η μάννα γη σε έλκει...η υλη ρευστοποιείται...και ακλουθώντας τον νόμο τον φυσικό γίνεται ένα με την άμμο..

Το φεγγάρι, τα αστέρια που κοιτάζουν στην παραλία τι βλέπουν...? Τίποτα....

Είσαι στην άμμο...ένα με την άμμο...

Ενώ λοιπόν τα αστέρια δεν βλέπουν εμείς βλέπουμε το ασημένιο της σελήνης και το τρεμοπαίξιμο των αστεριών...

και τότε αδειάζει το στομάχι...τότε "πέφτεις" στο βάθος του ουρανού...

Αυτή είναι η ανάταση....ξεκολλάς από την μάννα γη και χάνεσαι αργά προς το άνωθεν γεμίζει ο ουρανός από σένα και εσύ από αυτόν..

Και το τέλος πλησιάζει.... όπου τέλος σκοπός...

Η γη πήρε το κομμάτι της, ο ουρανός το δικό του...η θάλασσα...?

Σκιά μέσα στην φεγγαρόλουστη αμμουδιά, ξεκολλάει από την  άμμο σέρνεται στην αρχή ανασηκώνεται μετά...και με σταθερά βήματα κατευθύνεται προς την θάλασσα.

Το τέμπο των κυμάτων είναι πιο γρήγορο...τα τριζόνια πλέον ξεκουφαίνουν....τα μακρινά φώτα είναι προβολείς.

Το νερό σκεπάζει τους γλουτούς...την μέση...το στήθος...

Η σκιά χάνεται μέσα στο υδάτινο στοιχείο....

Αλλά δεν είναι πλέον σκιά... είναι φωτεινή κουκίδα που φωσφορίζει μέσα στα φεγγαροασημενια νερά……

Και εγώ που γράφω,,, βλέπω όταν με βγάλει ο δρόμος βράδυ στην παράλια... πολλές φωτεινές κουκίδες...είναι οι πυγολαμπίδες της θάλασσας...

Σε ευχαριστώ Pearl..

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

5/7/2012