Σελήνη μου

Χλωμό μου αίνιγμα σε σιωπηλό ουρανό.

Έλα στην αγκαλιά σου να χαθώ γυμνός 

Έλα πνοή να δώσεις πριν το πρωινό

Για σένα ζω, στου φεγγαριού το  φώς.

Σεληνιακό μου όνειρο, γλυκεία χαρά.

Χαμένος ποιητής, του χρόνου ο λωτός

Λουσμένος μ ασημένια κάλπικα φτερά

Για σένα ζω, στου φεγγαριού το  φώς.

Της νύχτας άψυχο σκοτάδι η μοναξιά

Τρέμω τις ώρες που ματώνει ο ουρανός

Κομμάτια η θάλασσα θρύψαλα η καρδιά

Για σένα ζω, στου φεγγαριού το  φώς.

Ευωδιαστό λουλούδι, πέρλα  μεταξένια

Της κρύας μαγεμένης νύχτας ναυαγός

Σε ψάχνω σ’ αμμουδιά παραδεισένια,

Για σένα ζω, στου φεγγαριού το  φώς.

Σε περιμένω κάθε νύχτα στα σκοτάδια 

Ασήμια να σκορπίσεις, και σμαράγδια.

Να μου χαμογελάσει με λαγνεία η χαρά

Στο φως σου να λουστώ, θαλασσινά νερά.

Φιλιά σε μαγεμένη αγκαλιά  να ονειρευτώ

Ζω για την νύχτα αυτή, τον χρόνο αψηφώ.

Κρατώ σεκόντο, στο Λουλούδι να ανθίσει

Σ αθέατη πλευρά τον δράκο έχω κοιμίσει.

Ψυχή, και πεταλούδα, μιας καρδίας αγάπη

Ζωή και θάνατος, διαβαίνουν ένα μονοπάτι.

Άμα το φως της μέρας, με προδώσει πάλι

Χλωμό και πένθιμο, απ’ του ποτού την ζάλη.

Και αν οι σκιές στήσουν παγίδα στην αρένα

Θα είμαι ζωντανός νεκρός χωρίς εσένα.

Γράφω κίτρινες νότες, σε γαλάζιο ουρανό

Παίζει στο κύμα λύρα, ο αέρας μουσικός

Ήλιος θλιμμένος, τραγουδά το δειλινό

Για σένα ζω στου φεγγαριού το φώς

Έρημος δρόμος, στυγερός μαχαιροβγάλτης

Θολή Ψυχή,  κρύα σκλαβιά, φόβος διπλός

νεραΐδες να ματώνει πρόστυχα,  ο εφιάλτης

Για σένα ζω στου φεγγαριού το φώς

Σε ένα βιβλίο ανοικτό, ζωής ανυπαρξία

Σελίδες άχρωμες βουβές, τίτλος κρυφός

Να ξεθωριάζει η τροχιά του γαλαξία

Για σένα ζω στου φεγγαριού το φώς

Καθώς γυρεύω τη στιγμή η νύχτα, στάζει

Όνειρο άπιαστο, αποζητά  τη λησμοσύνη

Λειώνει ο χρόνος, όμως η ψυχή  καλπάζει 

Ζω για το φως σου μόνο, όμορφη Σελήνη.

ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

21/9/2012